Pasen; Verleden, Heden Toekomst (2)

De kracht van het heden

Wij zijn dus één geworden met Hem, één in dood en leven. Wij weten dat de persoon die wij vroeger waren, niet meer leeft. Die is met Christus aan het kruis gestorven. Zo is er afgerekend met het wezenlijke van de zonde. De zonde heeft niets meer over ons te zeggen. De zonde heeft geen macht over een dode. Als wij met Christus gestorven zijn, geloven wij dat we ook met Hem zullen leven. Wij zijn er zeker van dat Christus, nu Hij uit de dood is opgestaan, niet meer zal sterven. De dood heeft geen macht meer over Hem. Door Zijn sterven heeft Hij de macht van de zonde eens en voor altijd gebroken. Zijn leven is een leven voor God. Beschouw uzelf daarom dus als dood voor de zonde. Omdat u één bent met Christus Jezus, leeft u nu voor God. Laat de zonde dan niet meer heersen in uw sterfelijk lichaam. Wees geen slaaf meer van uw slechte begeerten. Stel geen enkel deel van uw lichaam ter beschikking van de zonde, als iets waarmee slechte dingen worden gedaan. Nee, stel uzelf ter beschikking van God, omdat u met Christus gestorven bent, om nu met Hem te leven. U bent immers dood geweest en weer levend geworden. Laat God dan ieder deel van uw lichaam kunnen gebruiken om goed te doen. Het is uit met de macht van de zonde over uw leven. Romeinen 6:5-14

Stel je nu eens voor dat je samen met mij aan de overkant staat van de zee. Het water heeft zich gesloten over onze vijanden. De dreiging is weg en voor ons ligt een nieuw avontuur; het avontuur van de vrijheid. Het gevaar bestaat nu dat het onbekende van het nieuwe terrein (bergen en woestijnen met her en der oasen) verlamt, passief maakt.
Als Paulus het verlangen uitspreekt om de opstandingskracht van Christus te kennen, zegt hij impliciet dat hij geen ervaringsdeskundige is. Hij wil er meer van zien.
Dat verlangen, daar herken ik mezelf wel in. Ik beken dat ik regelmatig bid of het misschien een onsje meer mag zijn.

Het heden, ingeklemd tussen verleden en toekomst, is een raar ding. Het biedt geen enkele zekerheid en wereldwijd worden we continu geconfronteerd met haar grilligheid. Het leven in het nu is echter de enige realistische optie voor de mens; de twee andere opties (leven in verleden of toekomst) maken ons of pathetische stilstaanders, traumauhuggers, slachtoffers die niet vooruit kunnen, of wolkenzwevende idealisten die in min of meerdere mate in ontkenning leven.

Ik zeg wel eens dat we allemaal 'gestoord' zijn en dat het me verbaast dat tweederde van de mensheid zonder professionele hulp of medicijnen de eindstreep haalt (waarop een paar weken geleden demonstratief opstond en de kerkzaal verliet).

Terug naar die opstandingskracht. Hoe helpt deze mij om vandaag beter te leven? Ik heb het waterdichte antwoord niet gevonden. Het helpt me om anders naar de wereld te kijken. Dingen hoeven niet te blijven zoals ze zijn; verandering is mogelijk. Zonder opstanding is er alleen maar zinloosheid, doelloosheid en tijdelijk gewin.