Onze nieuwsbrief. Lees over 40 jaar WAT? Zelfbroekophouders, Riemlozen en het inzwachtelen van Gods wil.

 Tja, om de nieuwsbrief te lezen moet je even op deze link klikken

Bidden met een klein geloofje in een kerk met vier hoeken

De band komt op en onder leiding van een springerige bandleider worden de aanwezigen middels hen bekende koortjes richting ontvankelijkheid voor de prediking gekneed. De band speelt de sterren van de hemel en alle instrumentalisten krijgen ruimte voor een solo. Het volume staat op 10x JdH norm.* Het is acht uur in de ochtend.

De foursquare gospel church ** heeft volgens de voorganger deze ochtend een primeur: de eerste Europese spreker sinds het ontstaan van deze betreffende plaatselijke kerk in Guayaquil, Ecuador.

Het is voor de aanwezigen even wennen. De spreker verheft zijn stem niet en doet niet eens z'n best om de aanwezigen op te zwepen. Mijn vertaler vertelt me achteraf dat de overdenking goed moet zijn gevallen getuige het aantal mensen dat hun telefoons naar het podium richtten. Dat vroeg om een verklaring en mijn vertaler praatte me bij aangaande de heersende mores; als een spreker iets te melden heeft dat de interesse van de gelovigen heeft, of harten raakt wordt de rest van de preek op video in hun telefoons vastgelegd.

Als ik de aanwezigen vraag of ik voor moet doen hoe de discipelen aanbaden toen ze Jezus na zijn opstanding zagen (Mat 28), klinkt er een luid "Si, Si". Als mijn vertaler en ik enkele momenten later voorover met armen vooruit gestrekt op het podium liggen klinkt er een luid applaus en mijn vertaler steekt breed grijnzend z'n duim omhoog. Foto's worden gemaakt; een Europeaan die op ons podium ligt; dat moeten ze thuis zien.

Na afloop brengt een moeder haar tweejarige zoontje bij me. Aäron heeft leukemie. Of ik voor de jongen wil bidden. Ik neem de jongen op schoot en sla mijn armen om hem heen. Wat moet ik zeggen? Wat moet ik bidden? Ik kan wel huilen.
Ik sprak over de realiteit van kleingeloof. Dat laat zich niet zomaar oplossen. Bovendien is kleingeloof meer iets waar de mens een probleem van maakt dan God. Die zit echt niet te wachten totdat ik een 10+ voor mijn geloofsexamen haal en Hij eindelijk iets kan gaan doen. Dat absurde idee heeft al zoveel gelovigen door alle eeuwen heen murw gemaakt. Met mijn kleine geloofje draag ik Aäron op en zegen hem. 

Op naar de tweede dienst. De band staat al klaar en de laatste soundcheck wordt uitgevoerd; "Gloria de Dios, Gloria de Dios, Gloria de Dios, uno, dos, uno dos, one two, one two..."

Ik voel me als een vis in het water en uitermate bevoorrecht.

* De JdH norm is een basislijn in geluidsmeters voor wat "algemeen geaccepteerd betamelijk" is. Een overschrijding van deze norm met factor tien betekent dat oordopjes ten strengste aanbevolen dienen te worden indien men gehoorschade wenst te voorkomen.

** The Foursquare Church is pinksterkerk (denominatie), in 1923 gesticht door Aimee Semple McPherson en heeft wereldwijd zo'n 9 miljoen leden. Het verhaal van de omstreden Aimee McPherson laat zich lezen als een spannende roman. In Nederland is Rafaël aangesloten bij de International Church of the  Foursquare Gospel.

In de aanbieding: losse suiker

Ik las ergens "100 gram suiker". Gewoon los, in het wild. Ik weet wat 100 gram is en ik weet wat suiker is maar kan er verder niets mee. Gewoon los opeten misschien? Als er had gestaan "men neme 100 gram suiker" zou ik kunnen vermoeden dat de 100 gram suiker bij een recept hoort. Van een cake of iets dergelijks.

Iemand schreef dat hij God, naar de belofte in Psalm 2, om de volkeren had gevraagd en zag in het gebeuren rondom en in zijn leven van de afgelopen maanden dat God het hem nog had gegeven ook!
In Psalm 2 is het inderdaad te vinden: "Vraag het mij en ik geef je de volken in bezit, de einden der aarde in eigendom."
Er stond niet bij welke volkeren God hem had gegeven. Jammer, want nu kan ik niet kijken om te zien wat de knipper met die volkeren heeft gedaan

Zandbaktheologie waaraan in in mijn vorige blog refereerde is het uitknippen van heel veel stukjes uit een recept, er balletjes van maken en goed door elkaar husselen. Vervolgens kies je er "blind" vijf of tien, vouwt ze uit en maakt van de fragmentjes iets nieuws. Op het internet zijn tal van websites te vinden die de gretig zoekende gelovige dagelijks voorziet van de equivalent van 100 gram suiker. 

Al eerder schreef ik een blog over het gevaar dat schuilt in het koortsachtig knippen van stukjes uit de Bijbel om daar naar believen een heerlijk geestelijke draai aan geven.
Helaas heeft die blog niet tot een grote verandering in het lezen, interpreteren en toepassen van het grote verhaal van God geleid. Knippen en plakken lijkt een van de grootste hobby's van de gelovigen te zijn. Niets nieuws want het is zo oud als de schaar en het mes zelf.

Eenmaal in het bezit van een of meerdere volken, zit de knipper en plakker met een probleem. Wat nu? Het volgende vers in de psalm wordt doorgaans niet toegepast: "Jij kunt ze breken met een ijzeren staf, ze stukslaan als een aarden pot."
Dat Psalm 2 niet gaat over beloftes die de moderne gelovige zou moeten en kunnen claimen lijkt ondergeschikt gemaakt te zijn aan de persoonlijk pastorale behoeftes en de beleving van de knipper.

Respect en eerbied voor het grote verhaal is de belangrijkste stap om de contouren van God enigszins te kunnen gaan waarnemen. Zodra we de Bijbel gaan kwalificeren als "Gods liefdesbrief aan de mens, "richtsnoer voor het leven", "Openbaring van God" of wat dan ook, zijn we al van dat grote verhaal afgestapt en wordt het zicht vertroebeld, of neemt een monochrome kleur aan.
Misschien heeft de moderne mens geen tijd meer voor het verhaal. Alles om ons heen wordt grotendeels fragmentarische beleefd en geduid. De wereld wordt er niet mooier of beter door en het individuele leven verschraald.

Het is armoede als ik mijn beleving niet langer aan de terugkoppeling van anderen wil toetsten. Mijn beleving is immers alles. Ik beleef de 100 gram suiker op mijn manier, jij op de jouwe. 

Weg met het recept!

Lang leve de losse suiker.