26 februari 2013

Selectief tegelen

Ik las zojuist wat afrondende instructies aan het eind van een brief die een inmiddels overleden gelovige schreef aan een groepje volgelingen van Jezus die wel wat aanmoediging kon gebruiken. Van de veertien instructies hebben enkele het delftsblauwe tegeltje gehaald (zie bovenste plaatje). Een aantal zal het delftsblauwe tegeltje echter nooit halen. Dus heb ik ze zelf maar gemaakt. Je kunt ze uitprinten en over een bestaande spreuk heenplakken. En waarom ook niet? Waarom de ene instructie wel en de ander niet? Bovendien, door selectief te werk te gaan ontstaat een uit balans geraakt totaalpakket; ervan uit gaande dat alle instructies door de dode schrijver als gelijkwaardig zijn neergezet en bedoeld.
Die selectie heeft denk ik te maken met in welke mate het wat raakt in het leven van de selecteur. Zo zal het bovenste tegeltje het hart raken en verwarmen terwijl de andere tegeltjes of de portemonnee raken (er een gaatje in branden), een beroep doen op het moreel besef van de lezer of op de verantwoordelijkheid die we naar en voor elkaar hebben. Oftewel, de een doet pijn terwijl de ander kietelt en een zacht gekietel is meestal prettiger dan pijn lijden. Ik sta een gelijkwaardige behandeling van alle instructies voor. Hieronder de vier tegeltjes die ik heb gefabriekt. De vijfde is leeg. Die kun je knippen, plakken en vullen met tekst  De overige tien instructies zijn te vinden in 1 Thes. 5.


18 februari 2013

Beklommen kunst

Er lag een briefje op de gootsteen. Of ik de kleren en de schoenen, die in de wasmachine zaten, in de droger wilde doen. De kleren en de schoenen bleken van twee vrienden van Martijn. De drie bivakkeerden bij ons.
De twee vrienden hadden een nat pak gehaald.
Hoe? Waar? Wanneer? Waarom?
Het antwoord bleek vanzelfsprekender dan in eerste instantie gedacht.
Onlangs heeft het een aantal gemeentegeesten goed gedacht om onder het Kleinpolderplein een "overstort" te bouwen die in tijden van hevige regenval als een bufferopvang kan dienen om het te vele water tijdelijk op te vangen. Regen stopt en het water uit de overstort loopt vervolgens gemoedelijk op eigen tempo naar de daarvoor bestemde sloten, kanalen en andere watertjes.
Om het een en ander wat op te leuken bedachten dezelfde geesten dat een saaie stortbak best wel een kunstwerkje kan gebruiken.
Kunst, en daar zit meteen de vanzelfsprekendheid van het natte pak in, moet betast, beroken, beleeft en, waar mogelijk, beklommen worden.
Dat de betreffende kunst in de stortbak is geplaatst is derhalve niet verwonderlijk en naar mijn bescheiden mening behoort kunst ook niet te gemakkelijk toegankelijk zijn; er moet wel iets overbrugd worden. Het bevordert de beleving.

Van nature ben ik niet zo super reflecterend. Ik leer bij voorkeur door dingen te doen en laat de reflectie graag aan anderen over. Die reflectie kan ik dan vervolgens lezen en daar wellicht iets van leren.
Omdat de schoenen het beste gedroogd kunnen worden middels een oude en beproefde manier (volstoppen met gelezen stukken Volkskrant) ontkwam ik niet aan het doen van enige reflecterende oefeningen waarbij twee vragen centraal stonden: 1) wat is gebeurd? en 2) zijn er parallelle belevingen en toepassingen te bedenken.

De epifanie was de gedachte dat als ik zondags in een kerk spreek, de sprong die het publiek dient te maken om mijn niet zo kunstig gevonden verdichtselen te benaderen, bijzonder klein is. Wat is dat anders als de te maken sprong zo groot is dat het (kunst)werk niet bereikt wordt maar dat de elementen (water en lucht in dit voorbeeld) de strijd om winst met overtuiging beslechten?
Dan heb je een probleem en zou een vorm van "tussenkunst" handig zijn.

Wat is nu de link tussen deze blog en God?
Een van Martijns vrienden, zo bleek een paar uur eerder, had nog nooit een Bijbel gelezen maar wel 736 vragen over God. Hoe zit het precies met die Bijbel? Is dit (de Bijbel die ik haar gaf (een mooie rode echt leergebonden NIV)) de samenvatting van die 66 boeken of is het een van die 66 boeken? Is het  chronologische van opbouw? Wie heeft besloten dat deze 66 boeken 'het' zijn? En zo voorts.

Kan iemand "neutraal" tegenover God, de Bijbel en/of Jezus staan? Het lijkt me moeilijk. Anderen hebben invloed op de samenstelling van de elementen die zich tussen mij en het kunstwerk bevinden (het water is koud en de lucht rondom ons Kleinpolderplein stinkt). De bottomline is dat als ik het kunstwerk wil, ik uiteindelijk de sprong waag. Pas dan wordt de ervaring echt en authentiek.

Bedankt Thomas en Emily Jane voor deze geweldige les! En bedankt Martijn en Ruben. Jullie vrienden zijn nooit saai!

De "goot" in het midden is echt wel toegankelijk.
Beetje springen en hop, of op de goot, of in het water.

15 februari 2013

JG's, Laptop uit raam

Hier is de link naar onze nieuwsbrief.

Help, ik zie vlekken

Stel je voor dat iemand zijn of haar blinde vlekken of vlekjes niet ziet. Dat zou niet zo heel vreemd zijn want daarom heten ze ook zo. Iedereen heeft van deze vlekken: gedrag dat anderen irriteert; patronen die  het gevolg kunnen zijn van trauma's, of gewoon zaken die je tot een minder pruimbaar mens maken dan je zou kunnen zijn. De meest effectieve manier om erachter te komen welke blinde vlekken er in je leven zijn is anderen er naar vragen.
Het "ik sta open voor opbouwende kritiek" mondt maar al te vaak uit in het optrekken van een ondoordringbare verdedigingsmuur door de ontvanger van de kritiek. Over het algemeen staan we er minder voor open dan we denken.
Onlangs heb ik een 360 graden evaluatie ondergaan. Vrijwillig en op eigen verzoek. Ik weet dat ik die blinde vlekken heb, wil ze ontdekken en, waar mogelijk, aanpakken.
Het eerst waar je naar kijkt, als je de analyse van de data afkomstig van 12 naaste medewerkers en goede vrienden in je mailbox aantreft, is de top tien en het tweede waar je naar kijkt zijn de onderste tien scores. Je probeert objectief te blijven maar ongewild voel je meteen de behoefte om jezelf te verdedigen: "ik kan het uitleggen." Het devies is: niet doen! Je hebt erom gevraagd en nu moet je er ook iets mee doen.
Sommige zaken vind ik echter prima en wil ze eigenlijk wel houden zoals ze zijn. Een van mijn lage scores is dat ik weinig ambitieus ben. Dat klopt helemaal en vind dat ook niet zo erg.
Een andere lage score is dat ik geneigd ben om zaken af te raffelen. De grote lijn staat op papier en nu verwacht ik dat de wereld het wel begrijpt en dat de inkleuring en afwerking wel zo'n beetje vanzelf gebeurd.
Waar anderen het heerlijk vinden om zaken uit te rollen en systemen en structuren te implementeren, kost dat mij bijzonder veel moeite. Gelukkig ben ik gezegend met een bijzonder team waarin collega's zitten die dat heel goed kunnen en hoef ik me er niet al te druk om te maken. Ik delegeer het met veel genoegen. Echt een blinde vlek kun je het niet noemen omdat ik het al heel lang van mezelf weet.

Kwalijker is het wanneer mensen hun blinde vlekken niet willen zien. Men vraagt om feedback maar wanneer die feedback geleverd wordt breekt de pleuris uit en is de feedback-gever de gebeten hond! Met alle gevolgen voor de werk- en vriendschapsrelatie tot gevolg. Dus houden we onze mond. Omwille van het instant houden van de pais en vree.
Uiteindelijk zijn we beter af wanneer we ons hart openen voor feedback. Dat vraagt echter om een keuze vooraf: ben ik bereid om mijn verdedigingsmuur te laten zakken? Want alleen met een geslechte muur ben ik benaderbaar en bereikbaar. Dan kan verandering plaatsvinden en kan de pais en vree op een diepere, intensere manier worden beleefd. Met de ander en het zelf. Een stukje dichter naar hoe God het oorspronkelijk voor ons heeft bedoeld.

Hier een link naar het zogenaamde "Johari Raam" zoals we dit in de mentoring clinic gebruiken.

05 februari 2013

In Ierland

Nou, daar zijn we dan. In Ierland en dag 2 van de mentoringclinic. Een gretige groep die veel heeft bij te dragen. Zojuist mentoring gelinkt aan Prediker en met name aan de arme boer die zich afvraagt waar hij zich z'n hele leven zo voor inspant. Bij gebrek aan familie realiseert hij zich dat er niemand is die baat heeft bij de vrucht van zijn arbeid.
Waar doe ik het voor? Voor wie doe ik wat ik doen?
Als het alleen voor het zelf is, is de kans groot dat de uitkomst is dat deze persoon niet zo heel erg happy is met zichzelf of het leven in het algemeen.
Als het is met de bedoeling om te delen met anderen is de kans groot dat deze persoon een redelijk niveau van happiness in zijn of haar leven kent.
Het gaat niet expliciet om het delen van geld en goederen. Het gaat om het delen van de door God gegeven gaven en talenten. En als je er vanuit dit perspectief naar kijkt heeft iedereen altijd wat te geven!

Overigens is het hier koud, nat, winderig en is het ook nog eens gaan sneeuwen. Alle stereotiepen betreffende Ierland worden bevestigd. Behalve de zon. Die schijnt zichtbaar vandaag; af en toe tussen wat wolken door.