Telkens als ik Nederland binnenkom en de meneer van de paspoortcontrole steevast m'n gegevens in het systeem controleert bekruipt me eventjes een gevoel van schuld. Stel je voor dat ze iets vinden in het systeem? Wat ze dan zouden moeten vinden weet ik niet. Vooralsnog heb ik geen openstaande boetes, nog uit te zitten gevangenisstraf, houd ik me niet bezig met witwasoperaties of andere zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Voor zover ik weet ben ik helemaal onschuldig. Waarom dan toch een schuldgevoeltje?
Het zit in onze cultuur gebakken om onschuldig te willen zijn. Zelfs al zou het systeem van de meneer van de paspoortcontrole wel een 'hit' geven; ik ben me van geen kwaad bewust.
Nederland verzet zich massaal tegen het biometrisch opslaan van persoonlijke gegevens. Een centraal opgeslagen patiëntendossier kan ook al niet (Volkskrant van vandaag). Het in voorkomende gevallen levensreddende potentieel van een dergelijk systeem moet wijken voor een hoger recht; het recht op privacy.
Natuurlijk ligt misbruik op de loer; de troef die steeds maar weer gespeeld wordt in deze discussies. Mijn gegevens kunnen op straat komen te liggen of door anderen gejat worden. Iemand kan mijn identiteit aannemen. en ga zo maar door.
Een Nederlander verzet zich in principe tegen elke systeem dat hem of haar geen keuze laat. We willen er zelf voor kiezen.
Op vrijwillige basis zetten we onze privacy echter massaal in de etalage. In een paar minuten tijd kan iemand heel veel over mij te weten komen: een Goodle search levert hits die verwijzen naar Hyves, Twitter, Facebook, Linkedln, Blog, de organisatie waarvoor ik werk, fora, sites van diverse andere clubs, inclusief de meeste kerken waar ik heb gesproken of nog ga spreken.
Wellicht komt er een dag dat iemand al deze informatie voor eigen gewin gaat gebruiken en dat ik alles op alles zal moeten zetten om mijn onschuld te bewijzen. Dan zal ik met naijvere weemoed aan mijn wijze vrienden en collega's denken die consequent weigeren om ook maar iets van zichzelf in de publieke etalage uit te stallen. Die zullen hun onschuld niet hoeven bewijzen omdat er niets is wat hen kan koppelen aan iets.
"Ik heb niets verkeerds gedaan;" voor de een een reden om hun hele hebben en houden aan het publiek voor te stellen en voor de ander een reden om dat juist niet te doen; alles kan immers tegen je gebruikt worden.
Ik bied mijn vingerafdruk graag aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten