Wat is toch het vreemde fenomeen dat, wanneer iemand mij tot iets verplicht, alles in mij in opstand komt en het tegenovergestelde wil doen? Vandaag is er een hotemetoot op de campus en wordt iedereen geacht naar zijn praatje te komen luisteren. Het is een soort van auditor die “controleert” of het instituut aan de voorwaarden voor kwalificatie voldoet.
Terugkomend op de vraag en nadenkend over het antwoord kan ik een antwoord formuleren. Om meteen “de zonde” te roepen is iets te kort door de bocht. Iemand heeft het eens zo naar mij geformuleerd: “Jan, jij hebt een gezagsprobleem.” Dat wist ik al. Maar betekent dit, dat iemand die zich gezeglijk naar het praatje begeeft en zich voegt naar het over hem gestelde gezag, geen gezagsprobleem heeft? Zijn gezagsprobleem kan net zo groot, of misschien wel groter zijn, alleen manifesteert het zich anders. Eigenlijk hebben we allemaal een gezagsprobleem.
Gezag bevragen en gedwee voegen zijn slechts uitingen. Het hart erachter kan hetzelfde zijn. Iemand kan zich gedwee voegen omdat angst voor straf hem motiveert. De ander die zich manifesteert als non-conformist kan dat doen vanwege zijn negatieve ervaringen met eerder (misbruik van) gezag in zijn leven. Is het een beter dan het ander?
Waarom gehoorzaamt een gelovige God? In onze kerken groeien we op met het idee dat we Zijn gezag nooit mogen bevragen. Gedwee en gehoorzaam volgen wordt gezien als een deugd en uiting van nederigheid. De verkenning van de vraag “waarom” wordt al gauw geassocieerd met rebellie en geassocieerd met zonde.
“Leer mij volgen zonder vragen,” klink heerlijk heilig en berustend het zo bekende lied. Echter, nergens in de Bijbel worden we opgeroepen om te volgen zonder vragen. Alsof er een bordje om Gods nek hangt met daarop de woorden, “Verboden vragen te stellen. Wat Ik doe is altijd goed. En daarmee zul je het moeten doen.” Dat “vragen” wordt door ons snel geassocieerd met kritiek. De betekenis van “vragen” is echter meer een zoektocht naar zin en betekenis. En daar is denk ik niets mis mee. Wanneer iets zin en betekenis krijgt wordt het volgen en gehoorzamen alleen maar rijker en de onderwerping aan Zijn wil dieper.
Hoi Jan,
BeantwoordenVerwijderenHoe is het ermee. Ik las dit stukje en ben in voor een digitaal gesprek.
Ik denk dat gedwee en dom volgen van wat een leider ook maar doet een slechte zaak is. Toch denk ik dat het dienende aspect, dat ons herkenbaar maakt als volgers van Jezus, bijna de hoogste test doormaakt als wij moeten dienen en gehoorzamen onder slecht leiderschap. David is voor mij het ultieme voorbeeld. Hij blijft Saul zegenen in plaats van veroordelen, bevragen, positief bekritiseren.. of gedwee volgen. Hij laat de controle in de handen van God en probeert die niet zelf te pakken door Saul te ´zegenen´ met ZIJN wijsheid. Het hart van een volger van Christus zoekt als het goed is naar elk sprankje hoop om de ander te kunnen bereiken en soms betekent dat dat ik mijn mond met mijn mening een tijdje voor mij moet houden (en zeker als Nederlander valt dat niet mee ben ik achter gekomen...)
Het is onvoorstelbaar dat Jezus nog steeds mijn voeten wast als ik door de bagger aan het lopen ben. Hij kiest ervoor om mij te dienen en accepteert mij als ik mij opstel als heerser over hem. Over dienen onder slecht leiderschap gesproken...
God heeft mij het laatste jaar in wat situaties gezet om de opdracht: ´zegen uw vijanden´ in de praktijk te brengen. Ik denk dat mijn oma mij de rijksdaalder zou onthouden wanneer ik mijn rapport op dit vakgebied aan haar zou presenteren, maar ik maak kleine stapjes vooruit..
Succes daar!!
Saludos,
Lennart.