India 15, Prijskaartjes

Ik zit aan tafel met een Indiaas echtpaar en een jongeman uit een streng moslimland. Deze man is zes jaar geleden tot radicale bekering gekomen. Hij vertelt over dromen, visioenen en interventies van God. Zijn leven is er niet gemakkelijker op geworden maar aan terugkeren naar de uitzichtloosheid van religie moet hij niet denken. Teamleden worden met de dood bedreigd en hij wordt vrijwel de gehele dag in de gaten gehouden. Naar een kerk gaan brengt anderen in gevaar dus komt hij ondergronds samen met een aantal andere gelovigen. GSM telefoons en landlijnen worden afgeluisterd en openbare telefoons kunnen vaak maar enkele keren worden gebruikt. Altijd en overal moet men waakzaam en voorzichtig zijn. Regelmatig worden christenen vermoord om hun geloof.

Het echtpaar vertelt over twee aanslagen, eenmaal met zelfgemaakte bommen en de tweede maal heeft men geprobeerd hun huis in brand te steken. De schade bleef beperkt tot een uitgebrande motorfiets.

Christus is een aanstoot voor de wereld en het volgen van Hem leidt tot haat, doodslag en verbanning van familie en vrienden. Waarom ergert de wereld zich zo aan Christus? Er zijn heel wat redenen te bedenken waarom goeddoen in Jezus naam kan rekenen op de haat van velen maar welke je ook bedenkt, elke logica eraan ontbreekt!

Wat me opvalt is, dat waar de prijs voor het volgen van Jezus het hoogst is, de toewijding aan Hem alleen maar groter lijkt te worden en het geloof en vertrouwen in Hem eenvoudiger. Dat is een generalisatie, want er zijn er velen voor wie het prijskaartje te hoog is en daarom afhaken.

Als ik het leven in het verwende Nederland er tegenover zet is mijn geloof een geloof op en rondom het pluche. Onze “problemen” in de Nederlands kerk zijn vooral luxe problemen waardoor we vanuit onze luie stoelen kunnen zeuren over wel of niet een schepping in zeven dagen, wel of geen opname van de gemeente, en elkaar met theologische, filosofische en wat voor “ische”pijlen dan ook kunnen bestoken. En, hoewel die strijd in z’n algemeenheid een gentlemenachtig karakter heeft, met her en der wat vuur, vuil en gifspuwerijen (kijk eens op CIP platform en zie hoe reacties op artikelen en opinies soms ontaarden in een heksenjacht), blijven we naar elkaar glimlachen.

Vandaag sta ik stil bij de duizenden die lijden om Christus wil en de velen die vandaag om Zijn naam gedood zullen worden. Ik denk aan hen die aan theologische discussies niet toekomen omdat de essentie van het volgen van Jezus, God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf, hen al genoeg kopzorgen bezorgt. Voor hen geen uitverkoop met kortingen tot wel 90%.

p.s. Vandaag gigantisch door mijn rug gegaan bij het doen van mijn wasje. Misschien omdat het zondag was en ik in de kerk zou hebben moeten zitten? Ik schuifel als een oud gebogen mannetje over de campus.