En wat doet die Geest daar in Genesis 1:2? Zwevend over dat inktzwarte en levenloze water. Let wel, er was geen licht; geen zon, maan of sterren. Slechts volkomen duisternis. Interessante, creatieve speculaties doen de ronde: "Nu wordt onze aandacht gericht op het leven gevende water en niet de oervloed. De activiteit is die van de Geest van God en niet een geweldige storm die over het water zweept." (Allen P. Ross, Creation and Blessing, 107).
Maar het beeld is eerder dat van het feit dat God boven die chaos staat en opereert. Een dergelijk beeld komen we tegen in Deuteronomium 32:11 waar hetzelfde woord wordt gebruikt voor de arend die over zijn jongen waakt en voortdurende erboven blijft zweven.
Genesis blijft fascineren. Ik heb er steeds minder moeite mee om dingen niet te weten. De schoonheid van het mysterie, noem ik het maar. Het is ook zo modern om alles te willen weten. Ik ben post-modern, hetgeen onder andere betekent dat ik geen probleem heb om met schijnbare tegenstellingen en onbeantwoorde vragen te leven.
Als ik het verhaal van Genesis herlees, groeit mijn ontzag voor de grootheid van God, zie ik Zijn onbedwingbare verlangen om te scheppen en om Zichzelf daarin gereflecteerd te zien. God, wat bent U groot!
Hieronder nog een leuke paradox voor de liefhebber.
De wigparadox is een optische illusie die op de toeschouwer paradoxaal overkomt. Op de afbeelding hieronder staat de wigparadox in beeld gebracht. Er staan twee, op het eerste gezicht even grote, vierkleurige driehoeken, beide opgebouwd uit dezelfde vormen, die enkel anders gerangschikt zijn. Er ontstaat een paradox doordat in de onderstste figuur een vakje meer lijkt nodig te zijn om de driehoek te vormen.
Voor een verklaring, klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten