Werken met mensen is een van de meest breekbare activiteiten waar we ons mee bezigen. We zijn zelf breekbaar en zijn zeer wel in staat om anderen te breken. De mens verhult de eigen fragiliteit met pantsers van stoerdoenerij, kruipt weg in de slachtofferrol in een vermeend complot of geeft de strijd op door zich een air van onverschilligheid aan te meten. Onzekerheid manifesteert zich in een strenge controlerende rol, zenuwziektes, ongezonde, idolate toewijding, geweld, jaloezie en noem maar op.
We lijken zo bang om te erkennen dat we breekbaar zijn dat massale ontkenningsneurose de norm is.
"Het gaat wel weer," zeggen we terwijl onze ziel in stilte krimpt.
Wat maakt een mens sterk? Ken je grenzen en wees diep geworteld in God. In Hem vinden we onze ware identiteit. Niet wat we doen maar wie we zijn is hoe Hij naar ons kijkt. Jezus kende God en wist zich in Hem geborgen. Die zekerheid maakte hem sterk, gaf hem vreugde en de kracht om te doen wat hem stond te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten