Gisterenavond mijn laatste sprekertje in Australie (voorlopig). Het was niet zo'n grote groep maar behoorlijk gemengd met vooral veel jongeren. Ik had het op mijn hart om over Zacheus (Lukas 19:1-10) te spreken en had keurig drie punten voorbereid. Ik ben niet verder gekomen dan het tweede punt. Ik bleef een beetje in de boom hangen. Jezus roept Zacheus toe dat hij uit de boom moet komen omdat, "Ik vandaag in jouw huis moet zijn." Jezus nodigt zichzelf onbeschaamd uit maar is afhankelijk van Zacheus z'n beslissing om Jezus wel of niet toe te laten in zijn huis. Dit principe geldt ook voor vandaag. Ik kan blijven mopperen op de menigte die tussen mij en Jezus in staat. Die menigte (dat kan de kerk zijn maar ook christenen die het zuiver zicht op Jezus vertroebelen) zal er altijd zijn en gaat niet uit zichzelf weg. Als mijn honger naar de ware Jezus groot is, zal ik desnoods hulpmiddelen ter hand nemen om een glimp van Hem op te vangen. Jezus nodigt zichzelf uit, komt langszij en raakt onze zielen aan. Hij wil redden en genezen maar ik moet Hem toelaten.
Op de oproep om uit hun boom te klimmen en Jezus , Redder en Heer, in hun leven toe te laten gaven 10 aanwezigen zichtbaar gehoor. Dat was een geweldige bemoediging. De gemeenteleiding is al lange tijd aan het bidden voor een doorbraak. Dit zou zeer wel Gods antwoord op hun gebeden kunnen zijn. Voor mij persoonlijk is dit ook een geweldige bemoediging en opsteker. Ik realiseer me dat ik dit het allerliefste doe.
Over zes uur vertrek ik naar het vliegveld en hoop dinsdagochtend in alle vroegte in Amsterdam te landen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten