Gelukkig is er in het christendom geen verdeeldheid. Samen vormen we een grote familie waarvan alle leden er op uit zijn om de ander te bevestigen, hoog te achten en vooruit te helpen. Natuurlijk laat er iemand wel eens een windje maar daar slaat niemand acht op, dat komt in de beste families voor en meestal klaart de lucht vanzelf wel weer op.
Was het maar waar. Verdeeldheid slaat echter de klok. Aan God ligt het niet, maar toch is dat meten waar de schoen wringt. De meeste (er zijn gelukkig ook veel voorbeelden van gezonde multiplicatie en gemeentestichting) groepen, kerken, verenigingen, clubjes, en wat voor andere naam je het beestje ook wilt geven, ontstaan omdat de een beter van God meent te horen dan de ander.
Hoe gaat de stichter van een nieuwe club nu om met de 'beschuldiging' dat hij beter naar God kan luisteren dan de ander.
We hebben daar het volgende op gevonden: "Ik luister niet beter naar God, maar anders," waarbij de illusie van respect en eensgezindheid in stand kan worden gehouden en tegelijk een legitimatie voor de vorming van weer een club wordt gegeven. Niet beter maar anders.
Is het niet zo dat er gewoon heel veel mannetjes rondlopen die graag wat zouden willen zijn. Afgelopen weken weer een paar verhalen gehoord van kwakkelende, scheurende gemeentes. En het heeft niets met God te maken maar alles met narcistische, zelfingenomen mannetjes die met een air van gemaakte nederigheid zwelgen in hun vermeende nabijheid bij God.
Het ziet er ongeveer zo uit:
Nu zal iedere, zichzelf respecterende volgeling van Christus dit plaatje ontkennen; in ieder geval ontkennen dat hij/zij het dichtst bij God zou staan. Diep van binnen is dit wel zoals we de werkelijkheid voelen. En, als we onszelf die plaats niet toekennen, kennen de plek aan een ander toe en gaan we ons met die persoon vereenzelvigen; we gaan mensen volgen. het heeft namelijk iets aantrekkelijks om dicht bij mensen te zijn die menen dichter bij God te staan. Gevolg: christenen zijn massaal afhankelijk geworden van de bediening van anderen en, in plaats van zichzelf te leren voeden met Christus, geven ze zich hartstochtelijk over aan de troggen van de zichzelf tot apostel, profeet of wat voor titel dan ook uitgeroepenen.
Een verdeeld lichaam is een zwak lichaam en net zoals onze gezondheid delicaat is, is de gezondheid van het lichaam van Christus dat ook.
Ik moet het hierbij laten. Deze blog is al veel langer geworden dan de 33 seconden die de bloglezers gemiddeld op deze site doorbrengen. Misschien dat ik de komende week wat meer schrijf over de oorzaak van partijschappen en hoe hier allemaal meer in mee lijken te gaan dan ons lief is.
toch aardig als je dan in een middagdienst de Heidelbergse cat weer eens hoort uitleggen ,eerst denk je : alweer ?? maar als dan het gebod : geen andere goden voor Mijn aangezicht er iets gaat kriebelen : voor Zijn Aangezicht ,kunnen heel goed mensen zijn ieder heeft zijn of haar idols toch ?die goden van vroeger uit de bijbel ? nog steeds heel aktueel.
BeantwoordenVerwijderentoch aardig als je dan in een middagdienst de Heidelbergse cat weer eens hoort uitleggen ,eerst denk je : alweer ?? maar als dan het gebod : geen andere goden voor Mijn aangezicht er iets gaat kriebelen : voor Zijn Aangezicht ,kunnen heel goed mensen zijn ieder heeft zijn of haar idols toch ?die goden van vroeger uit de bijbel ? nog steeds heel aktueel.
BeantwoordenVerwijderen