Vrije dag

Gisteren met m'n gastheer en, -vrouw + een zwik kinderen naar een natuurreservaat geweest. Eerder dit jaar zijn grote delen in dit gebied verwoest door bosbranden. In een plaats zijn veerig mensen omgekomen. Ook al herstelt het gebied zich, het heeft een sterk apocalyptische uitstraling. Inktzwarte bomen waarin het leven zich een weg naar buiten worstelt. Bizar.
Vandaag opnieuw verbazing over David in 1 Samuel. En ook wel over God. David die met zijn leger de vijand decimeert en God die er het zwijgen toe doet. Pas als David overspel pleegt lijkt het dat God wakker wordt en in aktie komt. Betekent het zwijgen van God dat Hij daarmee alle ander acties van David goedkeurt?

Oorlog leek een seizoensgebeuren te zijn, "ten tijde, dat de koningen plegen ten strijde te trekken." De stadsvorsten gunden elkaar het licht in de ogen niet en men was voortdurend bezig om gebieden uit te breiden. Even hier veertigduizend ruiters afslachten, vrouwen inpikken en kinderen en vee annexeren. Het enige dat David anders deed was dat hij eerst de vrouw zwanger maakte en pas toen de echtgenoot doodde. Waarom was dat fout en het andere niet.

Nu word ik geacht te denken dat we allemaal zo door en door slecht zijn dat het nog een wonder is dat God ons niet allemaal heeft uitgeroeid en dat het genade is dat er nog een paar in leven mochten blijven. Of, zoals mijn professor Systematische Theologie zei: we kunnen ons nergens op beroepen dat ons het recht zou geven om in leven te blijven. We verdienen allemaal de dood. We zijn door en door slecht. Onze vragen om recht en gerechtigheid zijn quasi vragen omdat het ons eigenlijk niet kan schelen.

Ik was en ben het daarin niet met die professor eens die tevens stelt dat er absoluut niets in ons is dat ook maar een beetje naar God verlangt. Het is een eenzijdige en kortzichtige interpretatie van enkele Bijbelverzen. Het staat haaks op het beeld van de liefdevolle God die we in Christus leren kennen en die er alles aan heeft gedaan om ons Zijn onvoorwaardelijke liefde te verklaren en te demonsteren.

Naast zijn liefde kunnen we ook zijn gerechtigheid niet negeren. Wat kwaad is, is kwaad en God gooit er geen kosmisch sausje overheen alsof onrecht niets betekent. Hij is en blijft de ultieme rechter die recht zal doen. Maar om nou te zeggen dat er een bepaalde logica zit in zijn zwijgen en spreken, niet echt. Het blijft ingewikkeld.