Als reactie op mijn blog van gisteren schreef Ruben uit Delft:
"Jan, hoe denk je dat dit soort verschillende inzichten... of beter gezegd, interpretaties van de Bijbel ontstaan?Iedereen kan zeggen "maar het staat er toch duidelijk in" (onderdrukkiong van vrouwen, structuur van kerk, maar ook op kleinere schaal zoals de doop...)Ik krijg zelf direct de kriebels als iets of iemand verkondigt 'de waarheid te kennen'. Maar het is toch niet Gods bedoeling geweest om een boek te vormen dat op verschillende manieren te interpreteren valt? De een moet toch meer gelijk hebben dan de ander? Of niet?"
Als we de bijbel beginnen te lezen en bestuderen maken we bewust of onbewust een keuze. Vaak wordt die keuze voor ons gemaakt omdat Bijbeluitleggers dat voor ons doen en de keuze die zij en wij maken bepaalt hoe we wat we lezen interpreteren. Beginnende lezers weten vaak niet beter en denken dat de manier waarop hen geleerd wordt de Bijbel te lezen de juiste is.
Je kunt de Bijbel onder andere lezen als:
Gods grote verhaal
Gods wet: een verzameling gedragsnormen
Geinspireerde woorden; profetisch
Een verslag van mensen over Gods openbaring
....
Als je het verhaal uit het oog verliest kom je automatisch uit bij een andere benadering van dat Woord van God. Toen onze voorvaderen besloten dat de doop in plaats van de besnijdenis was gekomen, waren ze denk ik het grotere verhaal uit het oog verloren; de kerk vervangt Israel en dus zijn alle beloften die Israel golden nu van toepassing op de kerk. Daar is heel wat op af te dingen. Maar tradities zijn hardnekkig.
God heeft ons met Zijn woord geen dichtgetimmerde interpretatie gegeven. Het heeft ook niet zoveel zin om te gaan bepalen wie er meer of minder gelijk heeft. God laat zich niet zo makkelijk in taal en formules vatten. respect voor elkaar en een nederige houding helpt ons om in praktijk te brengen wat de apostel Paulus zegt: Geworteld en gegrond in de liefde, zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, 19 en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot alle volheid Gods (Ef. 3:17-18).
De apostelen waren het lang niet met elkaar eens en moesten belangrijke keuzes maken m.b.t. de interpretatie van dat nieuwe leven in Christus. Ieder generatie zal opnieuw de belangrijkste geloofsvragen doorworstelen. Wat onze voorvaderen "vatten" laat zich niet in een boekje of in richtijnen beschrijven. Ook aan ons is de opdracht om met elkaar die onbeschrijfelijk grote en liefdevolle God te beschrijven. Met nieuwe woorden en nieuwe beelden.
Wat onze voorvaderen "vatten" laat zich niet in een boekje of in richtijnen beschrijven. Ook aan ons is de opdracht om met elkaar die onbeschrijfelijk grote en liefdevolle God te beschrijven. Met nieuwe woorden en nieuwe beelden.
BeantwoordenVerwijderenAh nee ... wij moeten dat helemaal niet beschrijven... daarom hebben we de Bijbel. We moeten enkel nieuwe woorden en vormen en beelden vinden om diezelfde boodschap van doop, rol van man en vrouw, etc, duidelijk te maken. De boodschap zelf verandert niet.
Als Bijbelse beelden waarvan velen de basis vinden in een voornamelijk agrarische en feodale structuren, ontkom je er niet aan om beelden en woorden te gebruiken die aansluiten bij de beleving van de moderne en, in ons geval, westerse mens. Nieuwe analogen moeten echter wel getoetst worden aan wat de Bijbel wil zeggen. Jezus gebruikte zelf voortdurend beelden waarvan Hij met het beeld ook de beperktheid van dat beeld communiceerde. "Het Koninkrijk Gods is als..".
BeantwoordenVerwijderenAan de boodschap van de Bijbel zelf hoeven we inderdaad niets te veranderen. Dan zou het hek van de dam zijn (om maar eens een beeld te gebruiken...).