17 december 2007

Een vriend

Een goede vriend van heeft en zoon en deze zoon had eens een relatie met een jonge vrouw. De relatie liep uit op een scheiding en beide partners vervolgden hun levensweg. Enkele maanden geleden pakten ze echter de draad weer op en besloten om samen door te gaan. Er was echter een complicatie; de vrouw was inmiddels zwanger van een andere man die haar, om voor mij onbekende redenen, heet 'gedumpt'. De zoon van mijn vriend besloot het kind (een jongen) te erkennen en is inmddels vader. Mijn vriend en zijn vrouw hebben ook besloten om schoondochter en kleinzoon onvoorwaardelijk te erkennen.
Waar heb ik een dergelijk verhaal eerder gehoord? Wie was die gozer ook al weer die de opdracht kreeg om het kindje van zijn zwangere vrouw te erkennen terwijl hij niet de natuurlijke vader was?

Mijn vriend vertelde me dat hij op onbegrip stuit als hij dit verhal vertelt aan medechristenen. En dat is verrassend. Blijkbaar vergeten wij, christenen, al heel snel na onze "adoptie" dat we oorspronkelijk bastaards zijn en door God erkend zijn. Ik kan geen sterker getuigenis vinden om Gods liefde voor ons te illustreren dan wat mijn vriend, zijn vrouw en hun zoon hebben gedaan.
Volgens mij heeft dit meer met Kest te maken dan al het andere gedoe.

Vandaag schoonmaken, wassen en pakken. Over een paar uur vertrekken we naar het vliegveld in Atlanta om (23.00 Nederlandse tijd) naar Amsterdam te vliegen waar we dinsdag omstreeks 07.30 hopen aan te komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten