Vandaag thuisgekomen met 20 kilo koe. Niet alles pastte in de koelbox dus heb ik de verwarming in de auto uitgelaten. Toch best wel frisjes.Eerder op de dag, om precies te zijn om 05.30, richting Emmeloord gereden voor de maandelijkse gebedsochtend. Om 07.00 met twee collega's ontbijten doene daan en bijgepraat. Daarna dus bidden en wachten op de koe die om 12.00 afgeleverd werd. Een OM-fan had ons een stuk koe aangeboden tegen een zeer concurrerende kiloprijs. Ik heb dus voor twintig kilo getekend.
De gebedsochtend verloopt zoals verwacht nogal traditioneel, hetgeen niet zo'n groot probleem is want het is best wel ingewikkeld om het anders dan traditioneel te doen tenzij je je praktijk betreffende de wijze waarop we geacht worden te bidden bijsteld.Voorbede doen betekent in ons geval dat je eerst naar een kort dan wel lang verhaal luistert en dat verhaal vervolgens in eigen woorden naverteld aan God. Als je dat dan met je ogen dicht doen en met het hoofd enigzins gebogen komt het deze tweede keer waarschijnlijk beter aan.
Is herhaling ook hier de kracht van de reclame.
Als je denkt in mijn woorden een licht cynicisme te bespeuren dan is dat juist. Ik ben het fenomeen gebed aan het overdenken. Wat is het? Hoe doe je het? Wat is een goede vorm?
Eigenlijk zouden Martha en ik nu onze koffers aan het pakken moeten zijn voor ons vertrek morgen naar de VS maar Martha is nog aan het strijken en ik ben eigenlijk onderweg naar bed. Ik probeer het naar bed gaan wat te rekken zodat ik morgen niet zo achterlijk vroeg wakker ben en een onmogelijk lange dag moet maken, die zes uur langer duurt.
Hoe de ticketing precies werkt weet ik niet maar het is een niet zo'n erg helder gebeuren. Door eerst naar Memphis te vliegen en vervolgens door naar Atlanta besparen we 100 euro per ticket. Meer kilometers, meer brandstof, meer cola, koffie, broodjes en wijn maar toch goedkoper. Wie het uit kan leggen mag een keer bloemkool komen eten.
Met een stukje koe.
Vanavond hadden we Debbie en Samantha over de vloer die, als twee van de zeer weinigen, van de open uitnodiging om bij ons aan tafel aan te schuiven gebruik hebben gemaakt. Martha had overheerlijke Roti gemaakt waar de buurman ook lucht van had gekregen en dus ook maar aanschoof. Zelfs nu is er nog over.
Nu snel naar bed. De dag is lang genoeg geweest.
Hey Jan,
BeantwoordenVerwijderenIk ben heel benieuwd naar je bevindingen over gebed. Ik snap je punt en herken het. Ik vraag me af hoe het zou zijn geweest als je met die gasten uit de bijbel in een groepje zou zitten. Als je wat ontdekt hoor ik het graag. Het liefst alleen de door de geest geinspireerde gedeeltes...succes daar en groeten aan Martha van Benita en mij