Woensdag is net begonnen en ik wil jullie nog even bijpraten over dinsdag. Martha vertrok al vroeg richting keuken en heeft echt alle registers opengetrokken om ons een eenvoudig doch voedzaam ontbijt voor te schotelen. Alle intenties om wat gewicht kwijt te raken verschoven naar de achtergrond. We hebben zowaar brood gevonden dat zelfs goed te pruimen is. Dat hadden onze tafelgenoten ook meteen door dus bleven we an het eind van de wedstrijd zitten met de typische Amerikaanse verstopping veroorzakende, naar niets smakende, teveel suiker bevattende, in een soort van kauwgom veranderende witte broodjes die zoveel smaak-, kleur-, geur- en bewaarstoffen bevatten dat ze over anderhalve week nog vers zijn.
En dat is nog goedgekeurd ook door de Amerikaanse keuringsdienst van waren.
Met de Amerikaanse collega's, onder begeleiding van een bluegrassband, kerstliederen gezongen (ik heb alleen meegekeken en geluisterd; heb steeds meer moeite om liedjes over "the little boy Jesus" te zingen).
Daarna is de Task Force van start gegaan. Ik zal jullie niet vermoeien met de inhoud van de discussies maar kan wel melden dat na 50 jaar geschiedenis het hoog tijd is om en aantal dingen anders te gaan doen willen we daadwerkelijk doen wat we geloven dat God ons te doen heeft gegeven.
Ik had gedacht mensen te hebben uitgezocht die redelijk in staat zijn om verder te kijken dan hun eigen kleine wereldje en afdelingkje maar er zit er toch een bij die telkens in het defensief schiet en zijn aanpak als model voor goede praktijk verdedigd en blijkbaar maar moeilijk in staat is tot een kritische zelfanalyse.
Ik kan heel veel hebben maar het feit dat deze broeder aan het eind van de dag mij publiekelijk om vergeving vroeg zegt iets over de temepratur van de discussies die bij tijd en wijle wat hoog opliep.
Het is belangrijk dat dat kan, dat het veilig genoeg is om de zaken bij naam en toenaam te noemen. Anders komen we geen streep verder en het is van groot belang dat we de zaken die er werkelijk toe doen helder krijgen zodat we een plan van aanpak kunnen maken.
OM heeft vele honderden vakatures en ons verlangen is om hiervoor mensen te vinden. Waarom? Omdat we graag een grote organisatie willen zijn? Daar heeft het niets mee te maken. Groot (momenteel 4.500) is betrekkelijk en nog groter is ook weer lastig.
Nee, het gaat om de oogst waar Jezus het 2000 jaar geleden over had. De oogst was, is en zal altjd groot zijn en het is aan Gods kinderen om deze oogst binnen te halen. Daar gaat het om.
Een rijpe appel die niet geplukt wordt valt op de grond en rot weg. Miljoenen mensen rotten weg omdat er niemand is om ze de weg naar Jezus te wijzen!
En dat is nog goedgekeurd ook door de Amerikaanse keuringsdienst van waren.
Met de Amerikaanse collega's, onder begeleiding van een bluegrassband, kerstliederen gezongen (ik heb alleen meegekeken en geluisterd; heb steeds meer moeite om liedjes over "the little boy Jesus" te zingen).
Daarna is de Task Force van start gegaan. Ik zal jullie niet vermoeien met de inhoud van de discussies maar kan wel melden dat na 50 jaar geschiedenis het hoog tijd is om en aantal dingen anders te gaan doen willen we daadwerkelijk doen wat we geloven dat God ons te doen heeft gegeven.
Ik had gedacht mensen te hebben uitgezocht die redelijk in staat zijn om verder te kijken dan hun eigen kleine wereldje en afdelingkje maar er zit er toch een bij die telkens in het defensief schiet en zijn aanpak als model voor goede praktijk verdedigd en blijkbaar maar moeilijk in staat is tot een kritische zelfanalyse.
Ik kan heel veel hebben maar het feit dat deze broeder aan het eind van de dag mij publiekelijk om vergeving vroeg zegt iets over de temepratur van de discussies die bij tijd en wijle wat hoog opliep.
Het is belangrijk dat dat kan, dat het veilig genoeg is om de zaken bij naam en toenaam te noemen. Anders komen we geen streep verder en het is van groot belang dat we de zaken die er werkelijk toe doen helder krijgen zodat we een plan van aanpak kunnen maken.
OM heeft vele honderden vakatures en ons verlangen is om hiervoor mensen te vinden. Waarom? Omdat we graag een grote organisatie willen zijn? Daar heeft het niets mee te maken. Groot (momenteel 4.500) is betrekkelijk en nog groter is ook weer lastig.
Nee, het gaat om de oogst waar Jezus het 2000 jaar geleden over had. De oogst was, is en zal altjd groot zijn en het is aan Gods kinderen om deze oogst binnen te halen. Daar gaat het om.
Een rijpe appel die niet geplukt wordt valt op de grond en rot weg. Miljoenen mensen rotten weg omdat er niemand is om ze de weg naar Jezus te wijzen!
Bruegel, de Korenoogst, 1565, Olieverf op hout, 118.1 x 160.7 cm,Metropolitan Museum of Art, New York
Geen opmerkingen:
Een reactie posten