Inmiddels zijn we alweer 24 uur thuis. Een nacht overslaan gaat de een beter af dan de ander.
Het lijkt mij nauwelijks iets te doen terwijl Martha de afgelopen 24 uur vooral slapend heeft doorgebracht. Ook nu (11.30) slaapt ze nog steeds.
Gisteren meteen m'n paspoort bij de visumdienst gebracht voor een visum voor India waar ik op 5 januari naar toe ga. Een visum voor India kun je niet meer zelf regelen, daar moet je een speciaal bedrijf voor inschakelen. Gelukkig zit dat bedrijf in Schiebroek dus dat maakt het allemaal al wat makkelijker.
De vlucht naar huis had een interessante "twist". De KLM vlucht was overboekt en bij het inchecken werd ons gevraagd of we bereid waren om met de Delta vlucht naar Amsterdam te vliegen . Deze zou 15 minuten later dan de KLM vlucht vertrekken. Als compensatie zouden we ieder een tegoedbon van 550 dollar krijgen die we kunnen gebruiken voor een toekomstige vlucht. Daar hadden wij niet echt veel problemen mee en met alle viegbewegingen die we door het jaar heen maken zullen we deze compensatie volgend jaar best wel ergens in kunnen zetten.
Nu als een speer aan de slag met dingen die echt af moeten:
De preek voor aanstaande zondag. Die gaat over "Gods wil". Hoe komt het toch dat God er een sport van lijkt te maken om zich voor ons te verstoppen? De moeite die we ons getroosten, de energie die we investeren, de zorgen die we ons maken over het vinden van Zijn wil; wat is er toch aan de hand? Waarom lijken we het zo slecht te zien? Hoe komt het dat we zo naarstig op zoek zijn naar dat ene volmaakte, perfecte plekje waar God met ons tot Zijn doel zou kunnen komen, alsof er maar een optie is en dat het aan ons is om deze te vinden.
De preek voor de kerstnachtdienst. Je probeert toch altijd weer iets verrassends te vinden waardoor zelfs de "die hards" zeggen, 'dat was aardig'. Ik zal wel zien.
Voorbereidingen studie in India. Van de vijf onderwerpen heb ik er drie af. 'Pastoral Theology' en 'Basic Types of Pastoral Counseling' zijn dikke pillen. Dit is onderdeel van een masters studie die ik ben gaan doen. In India heb ik drie weken lang, zes dagen per week, elke dag negen lesuren. Dat wordt een lange, lange zit. Tot nu toe beleef ik veel plezier en voldoening aan het voorbereidende werk.
Het lijkt mij nauwelijks iets te doen terwijl Martha de afgelopen 24 uur vooral slapend heeft doorgebracht. Ook nu (11.30) slaapt ze nog steeds.Gisteren meteen m'n paspoort bij de visumdienst gebracht voor een visum voor India waar ik op 5 januari naar toe ga. Een visum voor India kun je niet meer zelf regelen, daar moet je een speciaal bedrijf voor inschakelen. Gelukkig zit dat bedrijf in Schiebroek dus dat maakt het allemaal al wat makkelijker.
De vlucht naar huis had een interessante "twist". De KLM vlucht was overboekt en bij het inchecken werd ons gevraagd of we bereid waren om met de Delta vlucht naar Amsterdam te vliegen . Deze zou 15 minuten later dan de KLM vlucht vertrekken. Als compensatie zouden we ieder een tegoedbon van 550 dollar krijgen die we kunnen gebruiken voor een toekomstige vlucht. Daar hadden wij niet echt veel problemen mee en met alle viegbewegingen die we door het jaar heen maken zullen we deze compensatie volgend jaar best wel ergens in kunnen zetten.
Nu als een speer aan de slag met dingen die echt af moeten:
De preek voor aanstaande zondag. Die gaat over "Gods wil". Hoe komt het toch dat God er een sport van lijkt te maken om zich voor ons te verstoppen? De moeite die we ons getroosten, de energie die we investeren, de zorgen die we ons maken over het vinden van Zijn wil; wat is er toch aan de hand? Waarom lijken we het zo slecht te zien? Hoe komt het dat we zo naarstig op zoek zijn naar dat ene volmaakte, perfecte plekje waar God met ons tot Zijn doel zou kunnen komen, alsof er maar een optie is en dat het aan ons is om deze te vinden.
De preek voor de kerstnachtdienst. Je probeert toch altijd weer iets verrassends te vinden waardoor zelfs de "die hards" zeggen, 'dat was aardig'. Ik zal wel zien.
Voorbereidingen studie in India. Van de vijf onderwerpen heb ik er drie af. 'Pastoral Theology' en 'Basic Types of Pastoral Counseling' zijn dikke pillen. Dit is onderdeel van een masters studie die ik ben gaan doen. In India heb ik drie weken lang, zes dagen per week, elke dag negen lesuren. Dat wordt een lange, lange zit. Tot nu toe beleef ik veel plezier en voldoening aan het voorbereidende werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten