India, dag 17

Boekbeschrijving: 'het lezen van een boek dat door iemand anders is geschreven en het vervolgens schrijven van een eigen boek'.

Instructie van Prof: "Nadat je klaar bent met al je schrijfwerk, schrijf je je introductie want pas dan heb je een goed overzicht van dat wat je hebt geschreven". Een paar weken later levert een student z'n werk in met helemaal aan het eind, na de conclusie... de introductie!

Een van de docenten zit vol met dit soort verhalen. Hilarisch.

Gisteren is me uitgelegd wat nu precies de functie is van het lawaai dat de nachwaker produceert. Hij doet zijn rondes met een politiefluitje waar hij voortdurend op blaast en sleept een breekijzer achter zich aan. Ik dacht dat het was om inbrekers, dieven en ander gespuis te verjagen maar dat is niet zo. Het is een preventieve maatregel. De boodschap naar potentiele boze mannen is : "we zijn wakker, dus blijf vooral buiten de muren van de compound". En dat "we zijn wakker" geldt helaas voor iedereen. Om het uur moeten we dit oordeel ondergaan. Oordopjes helpen een klein beetje en na ruim twee weken slaap ik door de meeste nachtwakerpassages heen.

De Indiers kunnen niet geloven dat ik het lef heb om af en toe een klas over te slaan. Veel lessen gaan trager dan stroop en af en toe een les overslaan brengt je weer bij de les. Ook doen er foto's de ronde waarop ik slapend in de les ben vastgelegd. vanmorgen was ik om vier ur wakker.
Geen wonder dat ik dan om twee uur 's-middags even wegzak.Een van de Indiase profs zei: "Ik heb er geen enkele probleem mee als iemand in mijn les wil slapen. Het enige wat ik die persoon vraag is om dat staande te doen".

Nog vier nachtjes hier en een in het vliegtuig en ik ben weer thuis.

De haan van gisteren en eergisteren

Een bijzondere man

Een ongewone verkeersdeelnemer

Moet ik dit beschrijven?

Wat een schitterend, sprekend gezicht!