Na een probleemloze vlucht van acht en een half uur in Hyderabad geland. Ik zou daar opgehaald worden. Dus niet. na anderhalf uur wachten besloot ik dat er niemand meer zou komen en heb een taxichauffeur gevraagd om me af te zetten bij een goedkoop hotel vlakbij het vliegveld. En dat was het ook; goedkoop. Niet zo erg als die ene keer in Syrie waar ik toen na een nacht onder de vlooienbeten zat maar dit hotel staat op de tweede plaats. Toen ik net in bed lag ontdekte ik, zonder er verder moeite voor te doen, dat mijn hotelkamer direct aan het spoor grensde. Om 04.00 hoopte ik te gaan slapen. Om 08.00 besloot ik dat dat niet meer ging lukken en heb me aangekleed en door een gemotoriseerde driewieler naar de OM basis laten brengen. Daar viel ik meteen in de prijzen. Ik kon m'n kamer niet in omdat de meneer van de sleutels in de kerk zat (ook op de OM basis). Van arrenmoede de dienst meegemaakt. Ja, en toen wilde ik ineens wel slapen! Maar dat was ook weer niet zo erg want zo kwam de lunch snel dichterbij. Ik had daar zo naar uit gekeken; een echte, onvervalste, authentieke Indiaase curry.
Wat oude bekenden tegengekomen uit de USA en Mexico. Sommige Indiers herkenden me nog van toen ik in 1991 door het land raasde. Grappig.
Ontdekt dat ik de lader van m'n telefoon ben vergeten, de verkeerde plugadapter voor m'n andere laders heb meegenomen en dat het waarschijnlijk beter was geweest als ik wel Malaria tabletten had meegenomen. De muggen hier zijn als Duitsers die in de zomer onze stranden bevolken: ze parkeren waar en wanneer ze dat willen. De plafondventilator staat hoog en ik spray mezelf uitbundig in met 40% Deet. Dat zal ze leren!
Ontdekt dat ik de lader van m'n telefoon ben vergeten, de verkeerde plugadapter voor m'n andere laders heb meegenomen en dat het waarschijnlijk beter was geweest als ik wel Malaria tabletten had meegenomen. De muggen hier zijn als Duitsers die in de zomer onze stranden bevolken: ze parkeren waar en wanneer ze dat willen. De plafondventilator staat hoog en ik spray mezelf uitbundig in met 40% Deet. Dat zal ze leren!
Het is 20.35 en ik kan nergens een kopje thee of koffie zetten en moet me beperken tot gefilterd water. Wij zeggen wel dat water nergens naar smaakt. Nou, hier wel en dan ben je opeens blij dat het dat thuis niet doet.
Wat mij betreft heeft de dag lang genoeg geduurd. Ik ga pitten!
Wat mij betreft heeft de dag lang genoeg geduurd. Ik ga pitten!
Maandag
Met een giga hoofdpijn de dag begonnen. Het is nu 20.20 en de eerste negen lesuren zitten erop. Best wel pittig maar erg leerzaam. Heb tussen de lezingen door m'n preek voor 24 februari grote lijnen op papier gezet. dat is een mooi voordeel, je doet meteen ideeen op.
De lessen gan elke dag door tot 20.30 en daarna is er nog wat huiswerk, mailen en bloggen.
Ik heb een van de jongens hier 50 roepies beloofd als hij morgen een groot, zacht kussen voor me koopt. Die dunne velletjes waar ik nu op lig.... En dat drie weken.
Ik voel me een watje maar ik kom er graag voor uit.
De Indiase professor is wat moeilijk te volgen. Indiers spreken nogal voor in de mond en spreken heel wat woorden toch wat andersachtig uit. Maar goed, we blijven lachen.
Nu gauw m'n werk afronden en naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten