15 mei 2007

Bloesem

Vandaag las ik in 1 Timoteus over "het geheimenis der godsvrucht" ofwel "de waarheid die God ons bekend heeft gemaakt". In het Grieks wordt hier het woord "mysterie" gebruikt. Dit mysterie zal altijd voor een groot deel een mysterie blijven, hoezeer we ons best ook doen om het te doorgronden.
Paulus zet vervolgens de feiten omtrent het mysterie op een rijtje maar dat betekent niet perse dat ik het, na het lezen van de feiten, opeens wel begrijp.
"Hij kwam als mens naar de aarde werd door de Geest rechtvaardig verklaard en door engelen gezien.
Hij werd onder de volken bekendgemaakt, her en der in de wereld aanvaard, en weer in heerlijkheid van de hemel opgenomen".


Snap je?
Nee, he!
Ik ook niet.

Paulus beschrijft het mysterie zoals het er aan de buitenkant uitziet. Daarna blijf je met ontzettend veel vragen zitten. Waarom dit mysterie? Waarom Christus? Hoe steekt het plan van God in elkaar? Wanneer is het begonnen, bedacht?
De bijbel geeft op deze vragen (deel)antwoorden maar je komt nooit tot een totaal bevredigend inzicht.

Ik kan de bloesem aan een boom beschrijven en onderzoeken hoe die bloesem zich verhoudt tot de tak, de boom, de omgeving, de seizoenen, mijn waarneming enz..
Dat stuk van het mysterie kunnen we ophelderen. Misschien kunnen we achterhalen hoe oud de boom is, wanneer deze is geplant, maar alles daar omheen blijft een mysterie. Het mysterie van het leven, de oorsprong van dat leven en ga zo maar door.
En dat een deel onopgehelderd blijft geeft op zich niet. Wat voor mij van belang is, is hoe de bloesem en ik zich tot elkaar verhouden. De bloesem is er, daar kan ik niet omheen. De een ziet en bestudeert het, de andere gaat er achteloos aan voorbij. Wil dat zeggen dat het voor de ander geen waarheid bevat? Het is en blijft dezelfde bloesem, ongeacht wat ik ervan vind.
Zo is het ook met Gods mysterie. De feiten blijven onveranderd, ongeacht mijn reactie. De waarheid is er voor iedereen om te ontdekken en te bestuderen. Jammer dat de meeste mensen gewoon doorfietsen.

Vanmorgen een vergadering in Driebergen. Uit en thuis ben je daar dan toch zes uur mee zoet. Met een groep nadenken over discipelschap en hoe we dat op de kaart denken te kunnen zetten in Nederland. Voor allen gold: laten we het gewoon maar zelf gaan doen, dan volgen anderen wel.
Henk Medema kwam met een doos "van harte leerling van jezus" aanzetten, de vertaling van het materiaal dat ik ben gaan gebruiken toen ik in 2005 begon met Discipelschapstraining. Geweldig dat het nu voor het grote publiek beschikbaar is.

Zometeen weer oudstenvergadering waarbij onder andere onze evaluatie aan bod komt.
Ik ben benieuwd of mijn eigen observaties overeenkomen met die van de andere oudsten. We zullen zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten