Weer thuis

Thuiskomen is het mooiste gedeelte van elke trip. Zo ook nu. Martijn had de koffie met appeltaart klaarstaan. Martha begint direct haar verhaal te vertellen en houdt dat uren vol. Hoe doet ze dat toch? Als je mij vraagt hoe het was krijg je iets in de zin van "wel aardig" te horen. Als je Martha dezelfde vraag stelt krijg je "heb je een paar uur" te horen.

Mijn verhalen komen bij vlagen. Weken en maanden erna. Nooit direct na een trip.
Goed, een ding dan. Al anderhalf jaar ben ik op zoek naar een kruis. Niet zomaar een kruis, maar een zogenaamde crucifix. De protestanten hebben als symbool een leeg kruis. Geen Christusfiguur op het kruis want "Hij is opgestaan, Hij leeft". Al jarenlang heb ik daar een onbevredigend gevoel bij. Niet bij de opstanding, maar bij dat kale, lege kruis.
De kracht van de gekruisigde Heer Jezus is dat "door Zijn striemen ons genezing is geworden". De wonden in Zijn zijde zijn een herinnering aan de zonde der wereld die Hij droeg. Het heeft iets bijzonders om een Christusfiguur aan het kruis te zien. Het geeft het kruis Zijn kracht. Ik wilde dus een crucifix, en niet alleen maar een (leeg) kruis.

Ik vertelde dit aan de dominee in Winterton waar Martha en ik verbleven en hij nam me, nadat ik dit aan hem vertelde, mee naar zijn studeerkamer en wees op het kruis aan de muur: een crucifix.
Hij deelde mijn beleving en vertelde me over een man in het bergdorpje dat crucifixen maakt. een paar dagen later verraste hij me door me er een kado te doen.
Deze crucifix krijgt een prominente plaats in mijn werkkamer, op een plek waar ik hem regelmatig zie. "Want in Hem leven wij, bewegen wij ons en zijn wij" (Handelingen 7:28).

Goed, thuis dus. Meteen aan de slag met klusjes. De doucheslang is vernieuwd tijdens onze absentie. Alleen kan de douchekop nergens aan bevestigd worden. Dus naar de Gamma om een bijpassende doucheglijstang te kopen. Weer naar huis, en terug naar de Gamma, er mist een onderdeel: "Nee er ontbreekt geen onderdeel, je monteert het verkeerd". "O ja, ik zie het". Doucheglijstang en douchekop werken nu samen en bezorgen de gebruikers een aangename douche.

Back to business. Gewoon een paar emails....

Contact met Noorwegen, of ik in Juni ff twee dagen heen en weer wil om een groep toe te spreken. Teruuggemaild dat het in principe kan en laten weten wat het ticket kost. Ik hoor het wel.

Of ik aanstaande woensdag de gebedsavond wil leiden? Ik wil dat eigenlijk wel graag doen maar heb een conflict omdat ik een bezoek aan van onze rebelse huiskringen gepland heb. Rebels in die zin dat ze een eigen kalender volgen en dat er periodes zijn dat hun kringavond samenvalt met de gebedsavond. Dit zou eigenlijk een soort van onvergeeflijke zonde moeten zijn maar ik ben eigenlijk allang blij dat ze bij elkaar komen. Misschien dat ik een oudste kan vinden die in mijn plaats wil gaan. Ik zou op de gebedsavond toch graag willen delen wat God allemaal doet..

Celine vraagt of we samen met Andreas nog even de koppen bij elkaar kunnen steken voordat we aanstaande donderdag jongerenwerkvergadering hebben. Hoe ga ik dit oplossen. Moet eigenlijk wel gebeuren.

Roberto in Ecuador vraagt om mijn paspoortgegevens. Op 20 mei vertrek ik naar Ecuador en we plannen een trip naar Colombia waarvoor de gegevens nodig zijn.

Uitnodiging voor een studiedag voor gemeenteleiders op 6 juni. Kost me wel een dag maar ik denk dat het goed is om te gaan. Is inclusief lunch. Ik hoop dat er voor de 50 euro, die de dag kost, een kroket bij de lunch wordt geserveerd.

Uitnodiging voor een opneningsfeest van het jeugdwerk in Pendrecht op zaterdag 19 mei. Even over nadenken... Kost me wel een zaterdagmiddag maar ik hoor dan wel de hulpbisschop van Roermond spreken. Dat overkomt me ook niet iedere dag.

Zo kan die wel even.

We wachten tot Moniek thuis is (dat zal rond 20.00 zijn) en gaan dan Chinees halen. Gezellig met z'n zessen om de tafel.