De eerste dag van de clinic zit erop. Ondanks de warmte, het lawaai van de vele ventilators die de warme, drukkende lucht in beweging brengen en de illusie van verkoeling brengen, de grote zaal die rondom betegeld is en elk geluidje talloze malen versterkt, echter onvoldoende om een stem zonder enige stemverheffing verstaanbaar te maken, hebben we het eind van de dag gehaald zonder ook maar een van de deelnemers te zien wegvluchten naar hun verkoelende kamers die wel airconditioning hebben.
Het is een groot voorrecht om te werken aan een basis die ertoe leidt dat de deelnemers bewuster, gerichter en doelmatiger gaan investeren in de levens van anderen. Iedereen die in gesprek is met een ander is altijd bezig met het beïnvloeden van die ander. Als je nu dat proces van beïnvloeding bewuster wil gebruiken, waar moet je dan op letten? Naast de basisbeginselen zoals luisteren, het stellen van goede vragen, het creëren van "rapport," gaat het ook om het herkennen van de stappen in het proces, het begrijpen van de verschillende leerstijlen en temperamenten maar vooral het ontwikkelen van een gereedschapskist. Het juiste gereedschap voor de juiste situatie is van groot belang. Als je alleen een hamer hebt ga je alles namelijk als een spijker zien en behandelen.
De culturele implicaties zijn van belang. Met deelnemers uit India, Maleisië, Thailand, Nepal, de Filippijnen, Singapore, Myanmar, Engeland en Australië en de drie facilitators (bij gebrek aan een goed Nederlands woord) uit Amerika, Duitsland en Nederland moet veel ruimte worden ingebouwd voor gesprekken over culturele relevantie, verschillen en (universele) overeenkomsten en principes.
Een van de uitgangspunten is dat we in de Bijbel het principe vinden dat we geschapen zijn voor God en elkaar en dat we in ons leven niet alleen maar leren en verzamelen voor onszelf maar met de bedoeling om de levens van anderen te verrijken. Een leven dat in het teken staan van verzamelwoede dat slechts het zelf kietelt, leidt onherroepelijk tot eenzaamheid en ongeluk.
In Prediker vinden we een passage dat de spijker op z'n kop slaat: Iemand is helemaal alleen. Hij heeft zelfs geen zoon of broer, maar toch zwoegt hij almaar door en wordt zijn dorst naar rijkdom nooit gelest. Voor wie beult hij zich zo af en ontzegt hij zich de genoegens van het leven? Ook dat is enkel leegte en een trieste zaak. Je kunt beter met zijn tweeën dan alleen zijn, want – dat is zeker – samen zwoegen loont. Wanneer twee vrienden samen zijn en een van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt. (Prediker 4:8-10)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten