Je leest er wat snelachtig overheen; laatste regels in een brief van Paulus. Instructies, herinneringen, boodschappenlijstje, Pro Memories; een allegaartje met soms mooie tijd- en cultuurstempels.
"Rust Zenas, de rechtsgeleerde, en Apollos goed toe voor hun reis, zodat het hun aan niets ontbreekt" (Titus 3:13). Reizen toen was een ander verhaal dan reizen nu. Nu denken we er eigenlijk niet zo over na. We stappen in de auto, trein, het vliegtuig, op de boot alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Op onze bestemming aangekomen kopen we dat wat we vergeten zijn om mee te nemen, pluggen onze computer in of pikken een draadloos signaal uit de lucht en zetten ons leven in grote lijnen ongewijzigd voort. Business as usual. Het enige echte verschil is de geografische locatie.
Wat is de tijd veranderd! Niemand die mij toerust op wat voor reis dan ook. Het is allemaal minder spannend. Ook bij terugkeer geen ballonnen en andere fratsen. Koffer uitpakken en normaal doen.
Het doel van de toerusting van Zenas en Apollos: zodat het hen aan niets ontbreekt. Geen verzekeringsmaatschappijen die vertragingen en ongemakken belonen; zelfs zo royaal dat je ongemakken bijna gaat verwelkomen. Dat zou zomaar wat op kunnen leveren. Het schip dat wellicht volgende maand de thuishaven aandoet, heeft plaats moeten maken voor een strak schema dat op vrijwel de minuut nauwkeurig bepaalt welke vlucht wanneer vertrekt en aankomt.
Bizar.
Zo bizar dat we ons leven op de minuut zijn gaan plannen en ons druk, ongerust of boos maken als het transportmiddel van onze keuze een paar minuten of een paar uur te laat is.
Voorbereiden op een reis? Dat hoeft toch allang niet meer...
Ik hoop dat de vulkaan op IJsland uit is, geen ongemak veroorzaakt en dat ik morgen gewoon op tijd, dat is om 17.25, vanuit het vreselijk inefficiënte John Lennon Airport in Liverpool, m'n vlucht naar Amsterdam zal halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten