Suiker voor de doden

Je ziet ze overal; altaren waar mensen wierook branden en etenswaren en drank voor de doden offeren. Ik probeer me te verplaatsen in dat wereldbeeld en het lukt me niet. Wij zouden het zonde van de tijd en middelen vinden. In het Westen offeren we liever aan de levenden, met name onszelf. Een glaasje prik voor de doden? Schenk voor mij nog een neut in, Henk.

En Henk schenkt wel, want het betekent leven, een toekomst voor zichzelf.

De doden vereren? Dood is toch dood en een glaasje ranja veranderd daar niets aan.

Maar we zien het overal. Mensen die zich vastklampen aan strohalmen die hopelijk tot in het hiernamaals reiken.

Maar wat is waar? Wie heeft er gelijk? De opgestane Heer en Zijn Geest getuigen van een werkelijkheid die zijn weerga niet kent.

Genade is ongrijpbaar; kun je niet zichtbaar maken dan alleen door het werk van Zjjn Geest in en door ons. Het is meer dan een verhaal. Het is Leven!