Gisteren heb ik Martha op de Fyra naar Amsterdam gezet en van daar is ze naar Barcelona gereisd om een week met Moniek en Roger door te brengen. Nu moet ik nadenken over wat ik wil eten. Dat worden vooral eenpansmaaltijden. Vanavond spaghetti met Jori en Bart die bij me komen eten. Ik zou ook Solanum tuberosa kunnen schillen maar dat doe ik liever niet. Het klink ongeloofwaardig maar ik ben allergisch voor wat men in de volksmond ook wel (rauwe) aardappels noemt. Als ik ze onder water schil, waardoor de vrijkomende vochtdeeltjes niet in de lucht komen, is er niets aan de hand. Maar dat schilt nogal vervelend, zo met twee handen in een teil met water dus laat ik ze bij voorkeur liggen waar ze liggen, bovenaan de keldertrap.
De aardappel, je staat er nauwelijks bij stil maar de Nederlanders eten ze officieel pas sinds 1727, toen de aardappel voor het eerst in Friesland als voedsel werd erkend.
Dat betekent dat mijn voorvader (7 generaties terug) Kornelis Kornelisse den Ouden (gedoopt 23-7-1719, overleden voor 1776) toen hij een jaar of acht, negen was waarschijnlijk voor het eerste aardappels at. De opa van deze beste man, Pieter Pieterszoon den Ouden, die meester-broodbakker was en omstreeks 1653 werd geboren, heeft waarschijnlijk nooit aardappels gegeten. Dat is bizar. Nog geen tien generaties terug at men geen aardappels! Al die voorvaderen, die in het dorpje Nieuw Lekkerland werden geboren, daar hun leven doorbrachten, stierven en werden begraven, moesten tot na 1727, leven zonder aardappels. Misschien we later want het is namelijk nog maar de vraag hoe lang het duurde voordat het geheim van de aardappel vanuit Friesland naar Zuid Holland afzakte. Wat wel moois is dat al die mensen van voor 1727 niet wisten of ze wel of niet allergische waren voor aardappelen. Hieronder een portret:
Dus toen in Nieuw- Lekkerland wisten ze niet van aardappels... alleen brood lijkt me niet lekker.
BeantwoordenVerwijderenEigenaardig, jouw allergie... we zullen nooit alles begrijpen.
Groeten van Arma.