Een staalhard lesje in verantwoordelijkheid voor je gasten nemen; zo zou je de eerste helft van Genesis 19 kunnen beschrijven. De twee mannen die met de Heer rondreizen zijn vooruit gegaan en inmiddels in het huis van neef Lot aangekomen. De mannen van Sodom omcirkelen het huis en eisen de nieuwe gasten op zodat ze "met hen kunnen slapen" (hier kennen we de term "Sodomie" van). Gastvrijheid in de cultuur houdt in dat je borg staat voor de veiligheid van je gasten en Lot biedt de mannen van Sodom zijn dochters aan! "Doe met hen wat je wilt." Gelukkig komt het niet zo ver want de twee mannen grijpen op bovennatuurlijke manier in en het verhaal kent een tragisch einde. Blijkbaar zijn er geen tien rechtvaardigen te vinden en Sodom wordt vernietigd.
Wat een verhaal. Welke vader is bereid z'n dochters op te offeren om het welbevinden van zijn gasten te waarborgen? Alleen de gedachte al dat mijn gasten belangrijker voor me zijn dan mijn dochters zou een onherstelbare vertrouwensbreuk tussen mij en mijn dochters creëren. Een breuk die niet eenvoudig hersteld kan worden. Mijn dochters moeten zich geborgen en veilig voelen en weten bij mij als vader.
Dan die Sodomieten. Ik ben God niet (gelukkig niet) maar als een samenleving zo met vreemdelingen omgaat zou ik graag een vulkaan willen laten uitbarsten. Als ik het verhaal tot me door laat dringen voel ik plaatsvervangende woede. We lezen geen details over de misstanden in Sodom maar een dergelijke actie is tekenend voor een algeheel moreel verval.
Toevallig krijgen wij vandaag een gaste; een architectuurstudente uit Spanje die voor onbepaalde tijd bij ons zal bivakkeren. Stel je nu voor dat alle mannen (of vrouwen) uit Overschie zich vanavond om mijn huis verzamelen en eisen dat ik mijn gaste aan hen overlever zodat ze hun lusten op haar kunnen botvieren. Wat doe ik? Er is geen vulkaan in de buurt en een machinegeweer heb ik ook niet. Mochten deze wel voorhanden zijn dan zou de verleiding groot zijn om eens flink uit te pakken!
Maar om mijn eigen kinderen als alternatief aan te bieden! Wat is er mis met Lot? Dat doe je toch niet!
Nu zal de gemiddelde Bloglezer zeggen dat ik wel heel erg vanuit m'n eigen cultuur op de situatie reageer maar er is een ding dat mijns inziens culturen overstijgt en dat is de vraag of iets ethisch juist of onjuist is. Je eigen kind willen opofferen? Er zijn wel heldenverhalen van mannen en vrouwen die hun kind opofferden voor het welzijn van anderen maar deze verhalen zijn of Urban Legends of grote uitzonderingen.
Dat maakt het verhaal van Jezus zo bijzonder. Hij gaf zich vrijwillig over om ons leven te waarborgen! Dat is geen zaak van ethische juist of onjuist maar een daad van onvoorwaardelijke liefde!
Wij christenen leren die onvoorwaardelijke liefde te accepteren, maar bevatten we hoe moeilijk dat is voor niet- christenen?
BeantwoordenVerwijderenArma Fokkema