Beloftes waar je "niets" aan hebt

Lees onze Engelse of Nederlandse nieuwsbrief.

Abram tobt een beetje met de grote beloftes die God hem heeft gedaan: "Wat heb ik aan al die zegeningen? Ik heb niet eens een zoon! Nu gaat mijn erfenis naar mijn interieurdeskundige" (Genesis 15).

Als ik Abram was, zou ik me niet zo druk maken om de vraag wat er met de erfenis gebeurd. Ik heb er in mijn leven toch leuk profijt van gehad. Wie dan leeft, wie dan zorgt.

Iets achter laten voor je kinderen; het is niet zo'n belangrijk onderwerp in onze moderne, westerse wereld.

Ik begrijp uit de geschiedenisboekjes dat ouders vroeger voor hun kinderen spaarden. Dat is voor een groot deel passe. Ouders incasseren nu de overwaarde op hun huis en gaan cruisen. Ze hebben immers hard voor hun geld gewerkt (dat denken ze althans; overwaarde is "gratis" geld waar een ander voor heeft gewerkt).

De nadruk op gezin en gemeenschap is een Bijbels gegeven (draagt elkanders lasten). Individualisatie is een veel minder sterk gegeven in de Bijbel (ieder zal zijn eigen vrachtje dragen). Hoe dan ook lijkt het collectief belangrijker. Stammen en volken worden afgerekend en aangesproken op de misstappen van individuele leden. In je eentje stelde je niet veel voor. Waar je vandaan kwam en van afstamde des te meer. In Islamitische landen moet ik bij de aanvraag van mijn visum meestal de voor en achternaam van mijn vader invullen. Niet dat men daar iets mee doet maar het geeft aan dat in die cultuur je komaf wel degelijk een rol speelt.

Mijn ervaring in India is dat huwbare kandidaten hopen dat men door een huwelijk in een kring van meer invloed of welvaart terechtkomt. Dat geeft vastigheid, zekerheid, stabiliteit en zelfs eer. Eigen kracht is collectieve kracht.

Niet bij ons. Eigen kracht; "kijk, helemaal zelf gedaan" wordt als een groot goed gewaardeerd.

Tegen Abram zouden we zeggen: "Joh, man, zeur toch niet zo. Geen kinderen hebben heeft ook z'n voordelen. Nu ben je lekker vrij en kun je doen en laten wat je wil. Lekker toch. Kop op man, incasseren en genieten."

Die paar verhalen over Abram laten iets zijn van zijn grootsheid en geloof. Het ging niet om hem. Hij keek verder dan z'n neus lang was. Wilde afhankelijk van God zijn en vertrouwt God ook. Dat laatste wordt hem aangerekend als rechtvaardigheid. Verder kijken dan je eigen hachje is onderdeel van Gods ontwerp voor ons. Zelfgerichtheid en narcisme komen in Zijn rijk niet voor. En dat geeft hoop.

Vandaag weer verder met de vergadering van de Member Care Working Group. Voorzitten is niet mijn grootste gave. Teveel laissez fair. Iedereen wordt gehoord en doet mee. Na een dag inventariseren, nu een dag besluiten nemen die ertoe bij gaan dragen dat Member Care nog meer op de OM kaart komt te staan.