Wat nou, sociaal?

Stel je voor dat een aantal vrienden in Groningen zich zorgen maakt om jouw welbevinden. Je woont zelf in de Randstad en je wilt deze bezorgde vrienden graag bijpraten over je wel en wee van de afgelopen tijd. Voordat er telegraaf en telefoon was moest dat middels een brief gebeuren of, nog beter, je reisde af naar Groningen om je bezorgde vrienden gerust te stellen.
Gelukkig hebben we vandaag de Sociale Media. Middels een twitterbericht of een Facebooknotitie kan ik niet alleen mijn vrienden in Groningen maar ook de rest van de wereld in real time bijpraten.
Vrienden gerust en ik al lang blij dat ik niet per trein een reis hoef te ondernemen om me in persoon te melden. Zeker vandaag niet. Het sneeuwt dus de NS heeft bij voorbaat al het een en ander van de planning gehaald. Dat is vervelend want "strak reizen" (op de seconde nauwkeurig)  is helemaal 2013 en de gedachte dat dit "strakke reizen" mogelijk niet plaats kan vinden noopt de burger tot binnenblijven en de zich weinig van ijs en weder aantrekkende Sociale Media ter hand te nemen.
De depersonalisatie van interactie is een pijnlijke ontwikkeling. Er hoeft dan misschien geen noodzaak te zijn om  elkaar persoonlijk te ontmoeten; het is wel het luchtje dat aan de moderne Sociale Media hangt.
Dat luchtje ruik je vooral wanneer je de ontvanger wordt van haatmail of anoniem geklaag en gemopper van derden. Ontdaan van elk gevoel van compassie, medeleven of begrip wordt de gedepersonaliseerde mening de ether in gespuwd. Het ergste is het als dit soort informatie begint met "het is niet persoonlijk bedoeld." Dat is een van de grootste dooddoeners van deze tijd. Communicatie, direct of indirect, is voor een belangrijk deel altijd persoonlijk.

Paulus stuurt een brief en een aantal persoonlijke medewerkers op een reis die weken, zo niet maanden, in beslag zal nemen om een meelevende groep op de hoogte te stellen van zijn wel en wee (Kol. 4 vanaf vers 7). Hij hoopt hun bezorgdheid daarmee weg te kunnen nemen. Hij zal een goede reden hebben gehad om niet zelf te kunnen gaan maar dat zal zeker z'n voorkeur hebben gehad.
Sociale Media had een totaal andere betekenis. Sociaal betekende echt contact tussen echte mensen die samen aten, lachten en huilden.
Als je elkaar van mens tot mens ontmoet is de kans groot dat de communicatie tussen de partijen op een menselijke manier verloopt.
Afgaande op wat ik over anderen weet en lees, vorm ik een mening over die persoon. Zolang ik het echte contact met die persoon kan vermijden blijft mijn beeld gebaseerd op wat ik weet, of denk te weten.
Op het moment dat ik de ander ontmoet, verandert er iets. Ik word zachter, milder, begripvoller en voel mee en zal vrijwel altijd mijn beeld van en gevoelens over die persoon bij moeten stellen.
Met andere woorden, de sociale media zijn niet zo sociaal. Het begrip sociaal is misleidend omdat het de illusie wekt dat er iets sociaals aan de hand is terwijl er slechts een uitwisseling van informatie plaatsvindt.
Dan toch maar wat langzamer zodat er iets echt sociaals kan gebeuren; mensen die tot elkaar komen.