Gelezen: John MacArthur waarschuwt dat de kerk niet moet trouwen met de cultuur: pleeg geen ontucht met de wereld. Lees het artikel hier als je geïnteresseerd bent in de achtergrond voor onderstaande reactie.
Het "afscheiden van cultuur" is een contradictio in terminus. Het impliceert de illusie van een Bijbelse of een Koninkrijks cultuur, het idee van een enige juiste cultuur. Ieder mens is een product van de cultuur waarin hij of zij opgroeit. Om cultuur gelijk te stellen aan ontucht met de wereld is iets wat ik van een Bijbelleraar zoals MacArthur niet verwacht. Midden in de Godloze Grieks/Romeinse cultuur bracht Jezus zijn boodschap van liefde en demonstreerde deze door met hoeren, belastinginspecteurs en ander gespui te eten en te drinken. Om onze omgang met de wereld te beperken tot de (mondelinge) verkondiging van het Evangelie met niet gelovigen is een ernstige en gevaarlijke onderwaardering van die blijde boodschap. De transformatie die deze blijde boodschap teweegbrengt vindt zijn uiting in meer dan verkondiging; in cultuur: kunst, muziek, poezie, dans, filosofie, enz..
MacArthurs oproep tot een duidelijker scheiding is niets minder dan een oproep tot een sterkere isolatie en polarisatie waarbij de kans dat onze doelgroep ons in onze cocons op komt zoeken alleen maar kleiner wordt en de kans dat wij de wereld ingaan om die boodschap van het evangelie op een cultureel aansprekende manier te communiceren nog meer verschrompeld.Ik begrijp MacArthur's oproep ook niet helemaal. Ik heb heel wat van zijn boeken gelezen en zijn kennis van de Bijbel is groot. Misschien heeft het te maken met het feit dat hij Amerikaan is en spreekt vanuit een achtergrond waarbij de christenen een meerderheid en een machtsblok vormen.
Ik heb vrienden die de Heer hartstochtelijk liefhebben en volgen. Ze bidden keurig vijf keer per dag en kleden zich overeenkomstig de culturele norm (ja, ook de islam is meer cultuur dan religie). Ze zijn of alleen, of hebben een aantal gelovige vrienden die verspreid wonen over een groot gebied. Ze hebben geen bunker of kubus waarin ze op zondag samen kunnen komen. Misschien maar goed ook. Die kubussen en bunkers scheppen alleen maar een grotere verwijdering. Nee, ze leven tussen de mensen en staan midden in de cultuur. Wat onderscheidt hen dan? Dat kan maar een ding zijn: de liefde!
MacArthur lijkt uit te gaan van een soort perfectionisme. Hij weet al hoe de 'ware' christen eruitziet en alleen als je er zo uitziet ben je echt christen. Mensen die anders zijn en doen zijn 'naam-christenen'. Hij moedigt christenen dus aan een (sub)cultuur te gaan vormen die zich onderscheidt van de rest. De problemen met deze aanpak zijn niet te overzien. Het leidt in ieder geval tot inconsequentie (veel van de cultuur waar hij zich tegen afzet zal hij niet kunnen afwijzen, omdat niet alles slecht is), wetticisme, onechtheid (mensen gaan christelijk doen, in plaats van zijn) en zelfontkenning. Een belangrijk deel van wie wij zijn is ingebed onze cultuur en onze omgang met medemensen. Als je dat weg probeert te duwen, duw je een belangrijk deel van jezelf weg.
BeantwoordenVerwijderenBedankt Corstin! Ik dacht even dat ik teveel aan het weggroeien was van het leven in de onrealistische subcultuur die christenen proberen te creëren. Het spanningsveld tussen de wereld liefhebben zoals God de wereld liefheeft (Johannes) en het haten van diezelfde wereld (dezelfde Johannes) heeft al tot zoveel polarisatie en strijd geleid dat ik er duizelig van word. Ik denk dat men dit al snel verward met "levensheiliging".
BeantwoordenVerwijderenHello. My wife and I bought our house about 6 months ago. It was a foreclosure and we were able to get a great deal on it. We also took advantage of the 8K tax credit so that definitely helped. We did an extensive remodeling job and now I want to refinance to cut the term to a 20 or 15 year loan. Does anyone know any good sites for mortgage information? Thanks!
BeantwoordenVerwijderenMike
Je zegt ‘Het "afscheiden van cultuur" is een contradictio in terminus. Het impliceert de illusie van een Bijbelse of een Koninkrijks cultuur, het idee van een enige juiste cultuur.’ Uitgaande van deze conclusie is dat juist maar zegt McArthur dit ook?
BeantwoordenVerwijderenHij artikel zegt dat, ‘MacArthur er aan toevoegt dat de apostel Paulus aan de Korinthiërs duidelijk maakte dat christenen niet in twee werelden kunnen leven - De wereld van gerechtigheid en de wereld van ongerechtigheid, licht en duisternis,(komt overeen met Kol. 1:13), Christus en satan. Dat deze vermenging invloed heeft op de huidige gemeente mag duidelijk zijn.’
Oke, ik heb zijn boek (nog) niet gelezen maar afgaand op dit korte stukje ga ik ervan uit dat het onderscheidt tussen ‘licht’ en ‘duisternis’ een duidelijke scheidslijn is binnen welke cultuur dan ook. Bedoelt hij niet dat als deze zich vermengen dit de cultuur beïnvloed? Dus dat de ongerechtigheden de verworvenheden, de waarden,de kennis en inzichten op het geestelijk vlak en het zedelijk leven beïnvloeden? (aldus een verbasterde definitie van cultuur van mijn kant :-) Als hij later spreekt over ‘Het afscheiden van de cultuur…’ bedoelt hij dan niet juist deze mengeling in de ‘cultuur’ van veel gelovigen. Is het dan zo dat hij zich afzet tegen de cultuur in het algemeen en dat het een oproep is tot isolatie en polarisatie? Er wordt juist aangehaald dat we ons niet moeten isoleren en dat we juist een rein leven moeten leiden en juist wel moeten getuigen. Als we een verschil willen zijn dan kan dit alleen maar door juist binnen de huidige cultuur te staan, zoals je al zei, in en door de liefde.