We willen naar huis

Het is nu maandagochtend, 07.25 en gisterenavond hadden M en E het wel gehad (zie foto). Kunnen we niet twee nachten overslaan? Weer een ander gezin, weer een ander bed. Voor hen een beetje veel van het goede. Maar ze doen niet al te moelijk en na een vaderlijke vermaning verschijnt er weer ee glimlach op de lieve gezichtjes. Het is geven en nemen als je met z'n drieen op pad gaat.

Vandaag gaan we de grens weer over. Als we tijd hebben gaan we nog even naar de watervallen, maar dan aan de Amerlikaanse kant (veel mooier) en dan nog wat laatste sjopping. De dames hoeven de komende tijd geen kleding meer te kopen.

Wel, de foto's moeten nog even wachten. De verbinding is stabiel maar mijn wireless dingetje doet raar.

later

Camera kwijt?

Nee hoor. Dachten we zes dagen lang dat de camera in Whitby was achtergebleven, vindt Moniek de camera in haar tas vanmorgen, vlak voor ons vertrek uit Meaford!!!

Echt toffe dagen gehad. Lekker relax. Beetje eten, drinken, bootje varen, in de hottub/jacouzi, lezen, dvd kijken...

Geen nieuws, goed nieuws. We zijn blij dat we nu al ene beetje naar huis mogen kijken. Drie weken is leuk, maar wel lang.

Opnieuw zijn de meiden erin geslaagd om nog meer kleding aan hun garderobes toe te voegen. En weer bij Tommy Hilfiger, maar nu bij Tommy in Niagara Falls.

Vannacht verbljven we in Virgil, morgen in Port Colborne. Morgenochtens spreek ik in een kerk in Virgil en morgenavond in een openlucht bijeenkomst in Port Colborne. Maandag gaan we dan aan de terugreis beginnen. Uiteraard moeten we nog even langs een designer outlet in de VS.

Brampton - Meaford

Gisteren hebben Moniek en Ellen zeer succesvol gesjopt. Als we nu naar huis zouden gaan zouden ze gelukkig zijn. In de Outlet Mall was een giga sale gaande bij Tommy Hilfiger en ze hebben allebei fors toegeslagen. Moniek is er achtergekomen dat uitverkoop niet perse betekent dat alleen de ranzige kleding van de hand wordt gedaan.
Heerlijk gegeten bij de Maxwells in Brampton en we zijn om 21.00 gaan zwemmen en hebben tot heel laat in de hot-tub gezeten.

Stom, stom, stom. Ik heb m'n camera in Whitby laten liggen. Dus, de komende dagen geen foto's en filmpjes. Ik heb de Woudwijken gevraagd om de camera naar de Maxwells te sturen zodat we zaterdag de blog weer kunnen gaan bijwerken.

Trouwens, de komende dagen geen blog! In Meaford is geen inernetverbinding dus de eerstvolgende blog kun je pas aanstaande zondagochtend tegemoet zien.

Whitby, Ontario

Het is nu maandagochtend, 23 Juli. Over een paar uur gaan we naar een hele grote Mall en ik denk dat de meiden zich hier een paar uur goed zullen en kunnen vermaken. Gisteren gesproken in County Town Church. Ik was hier eerder dit jaar en het was goed om hier weer te zijn. De zaterdagmiddag ervoor en gisteren de hele dag met enkele leiders van de gemeente en hun gezinnen doorgebracht. Fijne mensen met een leifede voor elkaar en God!
M en E waren uitgenodigd om mee naar de film te gaan. Omstreeks middernacht kwamen ze thuis. Moet wel een leuke film geweest zijn (Chuck & Larry) want ze lagen ook thuis nog in een deuk.

Waar we heeeeeeeeel erg naar uitzien is de komende dagen. vanaf morgen zijn we met z'n drieen vijf dagen lang in een huis aan de Georgian Bay. Ik begin me een beetsje schuldig te voelen dat ik de meiden meesleep naar al mijn vrienden en contacten. Ze nemen het me niet kwalijk maar het vooruitzicht om een paar dagen helemaal alleen te zijn spreekt ons nu des te meer aan.

Hieronder nog een paar foto's van de afgelopen dagen.

Whtiby

Vandaag hadden de meiden nog een "off day". Moniek had een soort van heimwee en dat had weer z'n effect op Ellen. Het is allemaal weer goedgekomen. We hebben ongeveer zeven uur over het restant van de tocht naar Whitby gedaan. Wat "backroads" genomen en enkele keren gestopt. Nu hebben we alledrie hoofdpijn. Zal de Canadese lucht wel zijn. Vandaag geen foto's. Morgen een uitgebreider verslag. We hebben zojuist een paar uur met vrienden buiten gezeten, gebarbecued en gepraat over seks, het koninkrijk van God, de hemel, behoudenis, bier, calvinisme, armenianisme, muziek, zending, kinderen, opvoeding, vla en andere toetjes, de Filippijnen, Ocean's 13, Rotterdam, Ecuador, Colombia, de kerk, satanisme en nog enkele andere onderwerpen.

Pulaski, New York

http://nl.youtube.com/user/jandereiziger

Check nu alle filmpjes. Sommige zijn leuk en andere weer wel. Klik op de link hierboven.

We zitten in een Super 8 motel in Pulaski aan Lake Ontario. We zijn heel wat tijd kwijtgeraakt om hier te komen. Ik vertrouwde blindelings op de routebeschrijving van Mapquest. Anderhalf uur zomaar de lucht in!!
Zojuist geprobeerd om naar de waterkant te gaan maar die is niet zo bereikbaar als gedacht. Nu ziten Moniek en Ellen naar 'A Cinderella Story' te kijken.

De meiden moeten wel enorm veel honger hebben gehad. Kijk maar eens op het fimpje! Nooit eerder zulke grote Burgers gezien! Zowel Moniek als Ellen hebben de ganse burger naar binnen weten te werken.

Amerikanen rijden maar raar in hun auto's. Nederlanders krijgen wel eens de kritiek dat ze altijd links blijven rijden. Wel, Amerikanen blijven echt gewoon waar ze zijn. Heel vervelend als de een ongeveer een tiende mijl sneller gaat dan de ander. Inhalen duurt dan ongeveer anderhalf jaar. Maar elkaar de ruimte geven; ho maar. Je gaat echt geen gas geven of remmen want dan gaat de cruisecontrol uit en moet je je vinger bewegen.
Je ziet vreemde auto's rondrijden. Kijk maar naar fimpje.

Hier nog wat foto's van vandaag

Ontbijten in New Jersey

Boerderij in Pulaski

Zonsondergang in Pulaski

Een "off" day

Vandaag gaat de geschiedenis niet in als de meest enerverende den Ouden dag. M & E waren hun bed niet uit te branden waardoor de laatste bus naar New York al vertrokken was. Moniek wilde niet eerder weg dan dat ze met Joost had gecommuniceerd. Dus toen was het al elf uur. Bovendien was het weer ook vandaag niet om over naar huis te schrijven dus daar houd ik m'n mond dan maar over.
Het videootje op youtube spreekt voor zich. http://nl.youtube.com/watch?v=VJzQVVB0_yI

Ellen en ik komen net terug van Ocean's 13. Monieke bleef thuis omdat ze niet in orde is. We hebben de bestelling van onze Buuf afgehandeld. Ze blijkt niet maat 44 te hebben maar net een fractue kleiner. Ofwel ik zou hem met m'n maat 36 echt niet aan kunnen. Misschien dat'ie tot m'n knieen zo komen.


Onze gastheer en ,-vrouw namen ons mee over de George Washington brug naar een Mexicaans restaurant op Manhattan. Ik was zo trots op mezelf dat ik een lichte, vegetarische lunch in z'n geheel en alleen tot een goed eind had gebracht totdat de eigenaar van de tent ons trakteerde op een toetje. Laat dat nu net m'n favoriete toetje zijn "Tres Leches". Ik heb daar ongeveer het formaat van en stoeptegel van opgegeten. Dat is nu 6 uur geleden en ik heb nog steeds geen trek in eten.

Morgen slapen we uit en gaan dan rustig aan richting Canada. Als we een hotel vinden met internetverbinding schrijven we morgen gewoon weer en blog.

Hieronder nog een foto van Manhattan die ik op internet vond. Ik heb deze niet zelf gemaakt. Dat komp omdat ik niet kan vlieggu. In de linkerbovenhoek de George Washingtonbrug

Manhattan

Kijk ook weer op youtube:

http://nl.youtube.com/watch?v=HVAQ-AKJ7GU

Vandaag schrijft Ellen de blog. We waren niet vertrokken vanaf Manhattan toen een stoompijp explodeerde in de buurt van het busstation. Waren wij blij dat we weg waren anders hadden we nu muurvast gezeten op Manhattan.

Hier komt Ellen:

Vanochtend werden we on 07.00uur wakker gemaakt door ons pap. Douchen en ontbijten, om 08.00uur gingen we met de auto, bus en metro naar New York. We hadden afgesproken met Connie, JW en Roos bij de ingang van de ferry naar Staten Island. We zijn gelijk op de ferry gestapt. Het was helaas erg mistig, dus hadden we niet echt een goed uitzicht. Gelukkig hebben we wel het vrijheids beeld gezien! We hebben op Staten Island gegeten bij KFC & Taco bell in één en zijn toen weer terug gegaan naar Manhattan. Eerst zijn we naar Ground Zero gegaan. Echt heel gek om na te denken over moord op zovelen. We hebben koffie gedronken bij Starbucks (die frappachino Vanillia is oooh zooo lekker, maar oooh zooo slecht) en zijn toen naar 21th century gegaan. We dachten dat het een leuke winkel zou zijn, maar dat viel een beetje tegen. Toch heb ik er maar een shirtje gekocht. Daar splitsten onze wegen. Connie, JW en Roos gingen naar the Yankees. Daar had ik ook graag bij willen zijn, maar wij zijn naar Brooklyn Bridge geweest. Je kunt immers niet alles hebben, hea? Eerst heb ik nog wel even slippers gekocht, omdat mijn schoenen te strak zaten. Na de Brooklyn Bridge zijn we weer terug naar huis gegaan. Daar stond een heerlijk maal op ons te wachten. We aten kip, aardappels, worteltjes, een gek groen spulletje wat we in Nederland niet kennen, en Mozarella met tomaat en Avocado. We gaan hopelijk morgen weer New York city in, maar Moniek is een beetje ziek geworden, dus het hangt een beetje van haar af. Leuk als het wel zo is, jammer als het niet zo is. We zullen morgen zien!

Manhattan vanaf de Staten Island Ferry

Mejuffrouw vrijheid

't was helaas regenachtig

Hitch of Stitch?

Brooklyn Bridge

Broadway

Ground Zero

Ground Zero

Brooklyn Bridge

New Jersey - New York

VANAF HEDEN ZIJN WE OOK TE VINDEN OP YOUTUBE:

http://nl.youtube.com/user/jandereiziger

We zijn heelhuids aangekomen. Na totaal 16 uur onderweg te zijn geweest. Heel erg was het niet want de auto is zeer comfortabel; een gloednieuwe Chevy Impala.
Het antwoord op de prijsvraag van gisteren (wie zie je op de jetski) was een beetje een strikvraag want noch a, noch b, noch c is het juiste antwoord. Als je goed kijkt zit er maar een iets, of iemand op de jetski en die iemand ben ik, Jan.

Bij aankomst in New Jersey hebben de meiden zich meteen omgekleed en zijn het zwembad ingedoken.
Daarna moest er een plan voor morgen worden gemaakt. Hoe gaan we naar New York (ik ga zeker niet met de auto de stad in) en wat gaan we doen?
We gaan met de bus en het schijnt dat Ellen om tien uur heeft afgesproken met wat vrienden uit de Brandaris: Connie, Jan-Willem en Roos Pot. We ontmoeten elkaar bij de Staten Island Ferry terminal. Als dat maar goed gaat.

De meiden willen verder hippe kledingwinkels gaan bekijken. Ach, we zien het verder wel.

Hier weer wat foto's.

Onderweg ergens langs de weg. Een Chevy Impala. Wij zijn de eerste gebruikers en hebben al wat krassen gemaakt zodat de auto er gebruikt uitziet.

Onderweg in de auto

Onderweg buten de auto (gezicht op New Jersey)

Foto van Jan (centrum)

Ons onderkomen voor de komende dagen

Onderweg naar New York

We zitten nu in een Holiday Inn hotel in Youngstown, Ohio. Morgen rijden we de andere helft van de kilometers en hopen halverwege de middag in New York aan te komen.
Was gezellig en we zijn net wezen eten. Hieronder nog wat foto's.

Wat is dit?

A. Ellen en Jan op de jetski?

B. Moniek en Ellen op de jetski?

C. Ellen en Moniek op de jetski? Het antwoord kun je morgen op de blog lezen.

Als de jetski kapot is, wat doe je dan?

Ergens onderweg in de auto

Jan en Ellen springen in de lucht na een overvloedige maaltijd.

Moniek en Ellen staan normaal voor het biefstukrestaurant.

Jan en Moniek staan niet helemaal normaal voor het biefstukrestaurant

Jan trekt op verzoek een domineegezicht. Let op het dichtgeknoopte bovenste knoopje!

Bloomington-New York

Verdeeld over twee dagen hebben we zo'n 15 uur te rijden van Bloomington naar New York. Niet echt een leuk vooruitzicht, zo'n lange tocht, maar we zorgen ervoor dat het leuk wordt. Zometeen nog ff met wat vrienden ontbijten en dan gaan we maar.
Gisteren gesproken in een park. De kerk had besloten om buiten in het park samen te komen en na afloop een gezamenlijke pickinick te houden.
We zijn al snel na de dienst vertrokken met twee grote jetski's achterop de trailer. Ik had dit nog nooit gedaan maar het is een geweldige ervaring om met een snelheid van 90 km. per uur over het water te scheuren.
Ook Moniek en Ellen hadden een geweldige tijd. Als je hen op de jetski zag was het echt zo van "waar gaan die jetski's met die meiden heen" of, "gaat daar nu een losse jetski, of zit er tch iemand op".

Vanwege de nattigheid geen foto's dit keer. Dinsdagavond, op ons logeeradres in New Jersey, werk ik de blog bij met foto's van onderweg.

Een luie dag in Gridley

Ellen en Moniek besloten om thuis te blijven terwijl David, Chris en ik naar een dinner gingen. De meiden hebben blijbaar iets met springen, rennen en bloemen. Hieronder een paar foto's van de bijna ontelbare fotoi's die ze van zichzelf maakten.
Ik ga zometeen spreken in El Paso (Fellowship Bible Church) en daarna gaan we jetskieen. De meiden hebben besloten om in bed te blijven terwijl ik al het werk doe.
Vannacht wakker geworden met een giga migraine maar daar is gelukkig weinig van over.
Uiteraard moest er gisteren weer gesjopt worden. Een vriend (de Indiase dokter) gaf hun wat geld zodat de teller weer bijna op nul staat!
Onze buurvrouw heeft gevraagd of we een Levis voor haar mee willen nemen. Ja, doen we, maar ze heeft haar maat niet opgegegevn. Dat wordt dan wsch. maat 44 (Ik heb zelf waist 36 en ik schat Rivka in op 44 of zo). Past gegarandeerd. Ik weet dat mijn buren de blog lezen dus Rivka kan de maten nog doorgegeven en ook de "fit"; Straight leg? Tapered leg? Easy fit? Relaxed fit? Moet het de 501, 505, 514, 527 of de 550 zijn. Welke "wash".
Af en toe wordt je niet goed van de hoevelheid keus die er is en begint het te duizelen. En, jullie kennen de den Ouden huisregel: Bij duizeligheid nooit kopen!

Illinois

Inmiddels zijn we hier al 43 uur waarvan 14 tot 16 uur geslapen, drie uur naar Braveheart gekeken. Een uur bij de Italiaan gezeten, de meiden gedropt bij een "groupdate" met leeftijdsgenoten in een huis aan het meer en ik heb me een aantal uren vermaakt met mijn eigen groupdate bij ons gastgezin die zo'n twaalf gasten hadden uitgenodigd voor en "cook-in", en soort van braadworstenbarbecue.
Vanmorgen, terwijl de meiden uitslapen, ga ik ontbijten met Nick, een Indiase dokter. Hij en zijn vrouw zijn weer vrienden van vrienden en nu ook al jaren mijn vrienden.
Ik realiseer me dat deze paar regels nu niet echt als een spannend verhaal lezen. Dus dan maar een paar fotootjes. Terwijl ik Bravehart keek hebben de meiden zich vermakt in de tuin en maakten daar enkele melige foto's. Ook nog een foto van ellen op de Harley.
O ja, ook enkele uren gesjopt. M en E jagen hun geld er wel erg snel doorheen. Ik heb neh er op gewezen dat we nog 16 dagen te gaan hebben en dat ze vast nog wel meer mooie hebbedningetjes tegenkomen. Schade dag een: 170 dollar.

Gridley, Illinois

Zonder al teveel gedoe om 12.00 in Chicago geland. Dat was dus een extra lange ochtend (zeven uur langer dan normaal). Na immigratie, douane en Herz meteen door naar Greg Ogden, de man wiens materiaal ik gebruik bij de discipelschapstraining. De meiden gebruikten de tijd om naar huis te bellen. Weer twee uur later op eerste adres aanbeland. Tot m'n geruststelling zijn alle bestelde boeken hier aangekomen en kan ik aan de lees.
Moniek is nu even met Dave achterop de Harley een ritje aan het maken. De helm hoeft niet, maar moet van Chris, onze gastvrouw.



Het is nu 20.15 en ik ben er helemaal klaar voor... om naar bed te gaan!

Nog een nachtje slapen en wat er in mijn koffer zit

Moniek is haar koffer aan het vullen. Ze draait enkele wasjes en droogt her en der nog het een en ander aan goed.
Ellen heeft een koffertje, dat normaliter als handbagage aan boord wordt toegestaan, gevuld met wat ze denkt nodig te hebben.
Twee totaal verschillende benaderingen. Moniek is nu haar Ipod aan het vullen met de laaste hippe tunes terwijl Ellen in de stad is met wat vriendinnen.
Ik vind het een sport om zo weinig mogelijk mee te nemen. Maar dat is best wel ingewikkeld als je en wilt sporten, en wandeltochten wil maken, en sandalen wil dragen en ook nog wat net schoeisel wilt meenemen. Dan je het al over een kilo of vier aan onderbeenbedekking.
Vroeger was alles anders. Toen liepen de mensen op blote voeten. Denk ik.
Maar dat was vroeger. Toen gingen de vaders niet met twee dochters naar een ander werelddeel op vakantie. Als dat wel zo zou zijn, hadden ze ook wel schoenen gewild. Denk ik. Maar omdat ze geen schoenen hadden, dachten ze er soms misschien wel aan (om met hun dochters naar Amerika te gaan) maar besloten dan dat het helemaal onmogelijk was. Soms dachten mensen dan: "had ik maar iets. Schoenen of zo. Dan zou ik direct met m'n dochters naar Amerika gaan". Maar het was eigenlijk nog vbeel ingewikkelder. Omdat ze geen schoenen hadden, en dus ook niet wisten wat dat waren, dachten ze er niet aan.
Daarom reisden de mensen vroeger ook minder.

Goed, we hebben het nu over de schoenen gehad die meegaan. je zou denken dat het om vier paar schoenen gaat maar dat valt mee. Een paar draag ik namelijk al. Meestal de zwaarsten; de caterpillars. Die moeten steevast apart door de rontgen omdat ze er nogal verdacht uitzien.
Caterpillars zijn wat mij betreft de moeder aller schoenen.

Vier T-shirts, twee dress-shirts, twee broeken, zes boxers, 2 paar sokken, 2 zakdoeken, een dunne trui, pyamabroek, sportbroek, zwembroek, loopshirt en mijn toilettas (een tandeborstel, een tube tandpasta, gel, kam, reservelenzen, flossdraad, tandenstokers, Gillette mach3, aftershave creme, twee flessen eau de toilette.
De ruimte die over is wordt opgevuld met het equivalent van de kralen en de spiegeltjes: pakken koffie. En de ruimte die dan nog over is wordt volgestouwd met boeken. De ruimte die vrijkomt nadat de koffie ie weggegeven wordt straks opgevuld met 28 boeken die ik via E-bay en Amazon heb gekocht en nu op verschillende adressen liggen te wachten om opgehaald te worden

Dan hebben we nog m'n rugtasje (handbagage). Je kunt nu wel stoppen met lezen wat dit is totaal niet interessant. Laptop. dagboek, noteboek, Engelse bijbel, Nederlandse bijbel, twee boeken, lenzencontainer, bril, oordopjes, pijnstillers, twee vulpennen, een ballpoint, visitekaartjes, foto's gezin, stapeltje preken, MP3-speler/telefoon, portemonnee, kauwgom, klein zaklampje, paspoort en reispapieren en de laatste Vrij Nederland. Ook vond ik ook nog drie losse muntjes. Die mogen ook mee.

Dat rugtasje is twaalf jaar oud en reist altijd met me mee. Voor 15 gulden gekocht bij Scapino en hij doet het nog steeds. Ik raak eraan gehecht. Evenals aan mijn 12 jaar oude Samsonite. Er zijn stukken afgebroken maar hij doet het nog.
Misschien dat ik ooit nog eens boek schrijf vanuit het perspccetief van mijn Scapino zak.

Nog twee dagen

O ja, Groot Ammers was wel leuk. Zo'n 150 mensen vergaderden zich op het dorpsplein om aanbiddingsliederen te zingen en naar een praatje te luisteren. Het weer was prima, volop zon.

Vandaag viert Ellen haar verjaardag. Op de den Ouden manier: ze is er zelf niet. Met een paar vrienden laat ze zich nat regenen in de Efteling. Onze jongste telg is vandaag 17 jaar geworden; een jonge vrouw dus.

Over twee dagen vertrekken Moniek, Ellen en ik voor drie weken naar de VS. We beginnen in Chicago, dan door naar New York, dan een paar dagen die nog niet gepland zijn om vervolgens in de buurt van Toronto te eindigen. We hebben er best wel zin in.
Moniek heeft gisteren een koffer gekocht. Dier is zo groot dat Ellen in principe als bagage mee zou kunnen! Echt hoor, als je de combinatie Moniek en koffer ziet heb je de neiging om te zeggen: "kijk mam, er hangt een meisje aan die rode koffer".

Een bijna vrij weekend

Het seminar op de Betteld bij "Momentum" ging aardig hoewel ik veel te hyper was met als resultaat dat ik over m'n woorden struikelde. Er is zoveel te zeggen, zoveel te melden dat ik vaak moeite heb om zelf bij de les te blijven en me allerlei uitstapjes veroorloof die ten koste gaan van het neerzetten van het hoofdonderwerp.

Wat ik bemoedigend vond was dat er toch zo'n 30 man op het seminar afkwam. Er liepen vijf seminars parallel aan elkaar en omdat het 09.00 uur 's-morgens was (sommigen vinden dat errug vroeg...) was de opkomst goed te noemen, temeer daar het onderwerp (discipelschap) niet een onderwerp is wat mensen veel oplevert maar men van tevoren weet dat het iets gaat kosten.

Dit weekend zowaar bijna een vrij weekend. Vanavond spreek ik op een openluchtsamenkomst in Groot Ammers. Ik hoop dat het bij lucht blijft en geen openwatersamenkomst wordt.
Ik ben heel benieuwd of men in Groot Ammers kiest voor een wat hippe benadering of dat men voor een traditionele samenkomst gaat die met name het kerkelijk publiek zal aantrekken. Ik vermoed het laatste maar laat me graag verrassen.

Meters maken

Vandaag ben ik hyperactief. Vanmorgen om 04.30 begonnen met m'n toespraak te schrijven voor X-Noizz, voorheen Flevo. Ik spreek op de zondagmorgen waar men rond de 13.000 bezoekers verwacht. Je kunt je nog inschrijven voor dit festival.

Om 06.00 had ik de speech af!
Daarna eindelijk m'n seminar voor morgen af kunnen ronden. Wat een bevalling was dat, zeg. Soms vraag ik me af of het al die moeite nu wel waard is.

En nu, eindelijk tijd om heel veel mails af te werken en eens na te denken over het Brandaris jongerenwerk voor het komende seizoen. Vanavond sluiten we de jongerenwerkers af met een maaltijd. We zouden barbecueen maar die zou wel eens kunnen verregenen. Dus wordt het een warme hap door de altijd dienende Martha toebereid.

Na afloop rijd ik door naar Doetinchem waar ik overnacht. Ik sta dan morgenvroeg niet in de file op weg naar Momentum om m'n seminar te geven.

Printers kopen

Bij de consumentenbond gechecked wat momenteel de beste inktjetprinter is (prijs-kwaliteitsverhouding) en een adres gevonden waar ze deze canonmachines gerefurbished verkopen. Op Ebay geboden en inmiddels heb ik drie dezelfde printers gekocht. Waarom? Omdat alleen de inktpatronen al twee keer duurder zijn dan de hele printer inclusief de inkt. De inktpatronen houd ik en de printers gooi ik denk ik maar weg.
Vandaag eindelijk wat vaart kunnen maken met de voorbereiding van mijn seminar voor vrijdag. Ik bereid me graag goed voor want om daar anderhalf uur te gaan staan wauwelen zou misschien nog wel lukken maar je valt wel door de mand. Bovendien is het onderwerp discipelschap te serieus. Dat raffel je niet af. Mensen moeten er weer voor gewonnen worden.

Wat zijn de kenmerken van een volgeling van Jezus?

Is gehoorzaam aan Christus; Zijn wil doen

Wijdt zich toe aan het wereldwijde netwerk van volgelingen van Christus (sommigen noemen dit kerk)

Zit niet vast aan de wereld maar gedraagt zich als een alien

Deelt zijn geloof omdat hij dat wil

Dient graag anderen

Leidt een gedisciplineerd leven

Weet de weg in de Bijbel