Nog een nachtje slapen en wat er in mijn koffer zit

Moniek is haar koffer aan het vullen. Ze draait enkele wasjes en droogt her en der nog het een en ander aan goed.
Ellen heeft een koffertje, dat normaliter als handbagage aan boord wordt toegestaan, gevuld met wat ze denkt nodig te hebben.
Twee totaal verschillende benaderingen. Moniek is nu haar Ipod aan het vullen met de laaste hippe tunes terwijl Ellen in de stad is met wat vriendinnen.
Ik vind het een sport om zo weinig mogelijk mee te nemen. Maar dat is best wel ingewikkeld als je en wilt sporten, en wandeltochten wil maken, en sandalen wil dragen en ook nog wat net schoeisel wilt meenemen. Dan je het al over een kilo of vier aan onderbeenbedekking.
Vroeger was alles anders. Toen liepen de mensen op blote voeten. Denk ik.
Maar dat was vroeger. Toen gingen de vaders niet met twee dochters naar een ander werelddeel op vakantie. Als dat wel zo zou zijn, hadden ze ook wel schoenen gewild. Denk ik. Maar omdat ze geen schoenen hadden, dachten ze er soms misschien wel aan (om met hun dochters naar Amerika te gaan) maar besloten dan dat het helemaal onmogelijk was. Soms dachten mensen dan: "had ik maar iets. Schoenen of zo. Dan zou ik direct met m'n dochters naar Amerika gaan". Maar het was eigenlijk nog vbeel ingewikkelder. Omdat ze geen schoenen hadden, en dus ook niet wisten wat dat waren, dachten ze er niet aan.
Daarom reisden de mensen vroeger ook minder.

Goed, we hebben het nu over de schoenen gehad die meegaan. je zou denken dat het om vier paar schoenen gaat maar dat valt mee. Een paar draag ik namelijk al. Meestal de zwaarsten; de caterpillars. Die moeten steevast apart door de rontgen omdat ze er nogal verdacht uitzien.
Caterpillars zijn wat mij betreft de moeder aller schoenen.

Vier T-shirts, twee dress-shirts, twee broeken, zes boxers, 2 paar sokken, 2 zakdoeken, een dunne trui, pyamabroek, sportbroek, zwembroek, loopshirt en mijn toilettas (een tandeborstel, een tube tandpasta, gel, kam, reservelenzen, flossdraad, tandenstokers, Gillette mach3, aftershave creme, twee flessen eau de toilette.
De ruimte die over is wordt opgevuld met het equivalent van de kralen en de spiegeltjes: pakken koffie. En de ruimte die dan nog over is wordt volgestouwd met boeken. De ruimte die vrijkomt nadat de koffie ie weggegeven wordt straks opgevuld met 28 boeken die ik via E-bay en Amazon heb gekocht en nu op verschillende adressen liggen te wachten om opgehaald te worden

Dan hebben we nog m'n rugtasje (handbagage). Je kunt nu wel stoppen met lezen wat dit is totaal niet interessant. Laptop. dagboek, noteboek, Engelse bijbel, Nederlandse bijbel, twee boeken, lenzencontainer, bril, oordopjes, pijnstillers, twee vulpennen, een ballpoint, visitekaartjes, foto's gezin, stapeltje preken, MP3-speler/telefoon, portemonnee, kauwgom, klein zaklampje, paspoort en reispapieren en de laatste Vrij Nederland. Ook vond ik ook nog drie losse muntjes. Die mogen ook mee.

Dat rugtasje is twaalf jaar oud en reist altijd met me mee. Voor 15 gulden gekocht bij Scapino en hij doet het nog steeds. Ik raak eraan gehecht. Evenals aan mijn 12 jaar oude Samsonite. Er zijn stukken afgebroken maar hij doet het nog.
Misschien dat ik ooit nog eens boek schrijf vanuit het perspccetief van mijn Scapino zak.