Goed, in de Bijbel kom je een interessante variant op het vasten tegen. De instructies zijn helder. "Als jullie vasten, vast dan zo: maak de strakke banden los, verwijder het knellende juk, laat slaven in vrijheid gaan, bestrijd elke vorm van onderdrukking. Deel je brood met wie honger lijdt, haal armen en daklozen in huis, geef kleren aan wie naakt is, onttrek je niet aan de zorg voor je naaste" (Jesaja 58:7).
Als de wereld dit vasten zou ontdekken, zou het voor iedereen een mooie plek zijn om te leven en te wonen. De gevolgen van dit vasten zijn dan ook niet misselijk! "je zult stralen als de morgenzon, bij ziekte zul je snel herstellen. je goede werken zullen voor je uitgaan, en ik zal je dekken in de rug met al mijn majesteit. Als je roept, geef ik antwoord; schreeuw je om hulp, ik ben er" (:8).
Geestelijk leven krijgt pas betekenis wanneer zich dit vertaalt in concrete actie op aarde. Een geestelijk leven dat alleen op zichzelf is gericht, is geen geestelijk leven. De Heer stopt zelfs zijn oren dicht voor het gebed van de egocentrist, die slechts ook heeft voor zijn eigen welbevinden en dat over de ruggen van anderen.
Het is niet de eerste associatie die mensen hebben bij vasten en wellicht is het daarom hoog tijd om onze beeldvorming bij te stellen.
Een vasten en bidden dat slechts het eigen behoud, de eigen groei en ontwikkeling beoogt, is waardeloze godsdienst. Helaas kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat juist dit is wat in het Westen centraal staat met haar ongebreidelde nadruk op het individu: mijn rechten, mijn welbevinden, mijn geluk.
Heer, wees ons genadig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten