Alles is anders. Hij is terug naar waar hij vandaan kwam. De cirkel is rond.
Drieëndertig jaar werd hij maar. Toch was het lang genoeg om het hart van God te kunnen laten zien. Wie hem zag, zag de schepper van hemel en aarde. Wie met hem in aanraking kwam werd geraakt door onvoorwaardelijke en niet discriminerende liefde.
Hij "stal" de harten van velen en verbond deze aan zijn eigen hart. Zijn opstaan uit de dood demonstreerde dat hij de kracht ervan vernietigde. De hemelvaart belichaamd de laatst bouwsteen van zijn werk, hij ging terug naar de Vader om de harten van allen die Hem volgen, ter verbinden met het hart van de vader.
Het werkt! Nieuw leven is gekomen. Het oude is voorbijgegaan en hoeft mij niet langer te bepalen. verandering is mogelijk. Mijn hart, Gods hart; verbonden. Leven!
Nu gaat dat leven stromen. Zijn geest activeert de levensstroom. Volgende week staan we daar bij stil. Zonder het werk van de geest lijkt het allemaal niet verder te komen dan een academische oefening die vooral het verstand beroerd. Maar zijn geest raakt meer dan het verstand. Heel mijn wezen staat nu onder zijn bezieling.
Maar zelfs nu dwingt Hij niet, of dringt zich op. Ik mag mijn lege handen op houden en Hem nederig vragen deze te vullen. dat doet Hij. Niet met mate of karig, maar overvloedig.
Ogen gaan open. Voor Hem, voor mezelf, voor de wereld om me heen.
Mijn hart wordt weer geraakt door nood, onrecht, zonde en het bewijs van zijn opstandingskracht in mensen.
Grote woorden van een klein, maar dankbaar mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten