Over religie, kerk, christendom, algemene verbazing en vermeldenswaardige gebeurtenissen tijdens mijn omzwervingen door binnen- en buitenland. Vragend en onderzoekend in pastelkleuren met meestal een vleugje peper. Dit is een persoonlijk blog en wat ik schrijf is dan ook niet representatief voor de organisatie waarvoor ik werk of voor de kerk waar ik lid van ben.
30 november 2009
Armenverzorger
29 november 2009
Bijna ontilbaar
26 november 2009
De laatste keer en positieve crisis
De treinreis van Carlisle naar Edinburgh is in mijn ogen spectaculair. De rollende Engelse en Schotse heuvels vindt je nergens anders. De vergaderingen zitten erop en het ziet er naar uit dat we nog wat hebben bereikt ook.
De nogal plotsklapse mededeling dat de Doulos na 31 december niet meer zal kunnen varen omdat ze niet langer kan voldoen aan de maritieme regelgeving en eisen stelt ons voor een dilemma. Sommigen zullen het een crisis noemen en als ik een ding heb geleerd in de 22 jaar dat ik voor OM werk is dat we op ons best zijn als er zich een dergelijke crisis voordoet. In een crisis vergeet je alle gezwam en geneuzel en kun je maar een ding doen: focussen. In die zin brengt een crisis mensen bij elkaar en komt er veel synergie vrij. Dat spreekt me wel aan. Als de crisis voorbij is vallen we al snel terug in oude patronen van geneuzel en gedoe. Volgens mij is dat een universele wet: crisis creëert community. In de kerk zie je dat ook. De Brandaris, mijn thuisgemeente, is al jaren bezig met het onderzoeken van de mogelijkheden om te verkassen. Toen vorige week de huur werd opgezegd verviel daarmee de luxe om op ons gemak door te blijven zoeken. Opeens is er een deadline en vergeten de meeste betrokkenen hun persoonlijke stokpaardjes en is het een kwestie van alle zeilen bij en je richten op de hoofdzaak. De kerk in het westen heeft onvoldoende van besef crisis en vervalt daarom in neuzelarij, muggenziften en haarkloverij. Een crisis ontneemt je deze "luxe". En, naar mij bescheiden mening is dat een uitstekende zaak.
Mijn vlucht wordt omgeroepen. Ik ga naar huis!
25 november 2009
Nog even doorbijten
Hoe komen we als orgnisatie tegemoet aan de eisen en wensen van de 'nieuwe' wereld waarin technologie, snel reizen en individualisme centraal staan? Voor valse nostalgie is geen plaats. Oude tijden komen niet terug, we moeten ons aanpassen aan de nieuwe tijd en waar mogelijk zelfs vooroplopen. Goed, daar houden we ons dus mee bezig deze dagen. Nog een paar uur. M'n uitzicht vandaag is op een Thai Curry!
24 november 2009
Vroeg ter bedde
Morgen nog een dag vergaderen. Ik kan me leukere dingen voorstellen om op m'n verjaardag te doen maar het is niet anders.
23 november 2009
Fig-stuffed chicken
"Fig-stuffed chicken fillet on onion marmelade and haunch of venison stuffed with tutti-frutti served with sauerkraut cream and orange confiture.
'Blanc-Manger' - creamy coconut pudding covered with caramelized almonds and accompanied by forest fruit sauce.'
Eet dat maar eens op!
20 november 2009
Einde voor de Doulos na 95 jaar
Aan het werk van het OM schip, Doulos, komt per 31 december 2009 een eind.
Doulos, twee jaar later dan de Titanic gebouwd in 1914-15, is het oudste passagiersschip ter wereld. Ondanks de jarenlange zorg om haar in tiptop conditie te houden, is de hoeveelheid werk dat moet worden verricht om grote delen staal te vervangen en tal van andere noodzakelijke klussen, te groot om de kosten hoervoor te kunnen verantwoorden. Momenteel ligt het schip in Singapore waar het haar vijfjaarlijkse droogdok-, en kwalificatieonderzoek ondergaat.
Recentelijk werd duidelijk dat de benodigde werkzaamheden meer dan 10 miljoen euro en minimaal vijf maanden arbeid zouden vergen. De schepenleiding en het bestuur menen dat de benodigde investering, in het licht van de slechts weinig jaren die het schip nog zou kunnen varen, niet gerechtvaardigd zijn.
CEO van OM Ships International, Peter Nicoll, zegt, “het komt erop neer dat Doulos haar bediening niet kan voortzetten. Niemand van ons wilde dit en het heeft serieuze gevolgen voor iedereen aan boord, voor hen die op het punt stonden om aan te monsteren en voor de havens die op de planning stonden om bezocht te worden.”
“Het is onze verantwoordelijkheid om overeenkomstig de maritieme regels en voorschriften, die gelden voor de specifieke klasse waar de Doulos onder valt, te varen,” benadrukt Peter Nicoll. “Ons gebed was dat God ons tijdens het kwalificatieonderzoek duidelijkheid zou verschaffen over de toekomst voor Doulos en dat heeft Hij op deze wijze ook gedaan.”
Onze eerste verantwoordelijkheid is de zorg voor en veiligheid van onze bemanning en opvarenden. Alle betrokkenen kunnen rekenen op de hulp en zorg die nodig is om hun volgende stap te bepalen. Voor sommigen zat hun tijd aan boord er al bijna op, maar anderen zijn nog maar net begonnen.
Om het schip te laten voldoen aan de strikte maritieme regels is altijd een uitdaging geweest. Het is een getuigenis van professionaliteit en toewijding van het technische personeel dat het schip al zo lang aan deze voorwaarden heeft kunnen voldoen.
CEO Peter Nicoll: “We zijn dankbaar voor Gods trouw als we terugkijken op de 32 jaar van bijzondere bediening van de dienstknecht Doulos (Doulos = knecht) als bijzonder onderdeel van het wereldwijde werk van OM waarbij meer dan 600 havens in meer dan 100 landen zijn bezocht. Veel bezoekers en werkers getuigen van diepe veranderingen in hun levens dankzij dit bijzondere werk.
We zijn bijzonder dankbaar voor de vele partners die al deze jaren het werk mogelijk hebben gemaakt door hun financiële support. Bidt met ons mee nu we ons beraden op de toekomst.
Met de LOGOS Hope actief in de vaart en bediening onderzoeken we de mogelijkheid om wellicht een schip te charteren en is een werkgroep aan de slag gegaan die plannen maakt om Doulos te vervangen. Bijdragen kunnen worden gegeven via het nationale OM kantoor onder vermelding van “DOULOS Project.”
18 november 2009
Nog een dag
17 november 2009
Reunie
Gisteren naar de bergen gereden, net buiten Barcelona. Een van deze bergen, Montserrat, wordt beschouwd als "behekst" omdat het er niet als de andere bergen uitziet. Het is een brok puin dat uit de aardkorst omhoog is gestuwd. Uiteraard is het door de katholieken geanexxeerd en de hoogtste toppen, middels kruizen, geclaimd voor wat zij dachten en denken dat het koninkrijk was en is. Uiteraard zijn kosten noch moeiten gespaard om er een gigantische klooster te planten.
16 november 2009
Barcelona
Gisteren hebben we de hele dag buiten gespeeld. Een heerlijk warm zonnetje tovert zelfs een bruine teint op onze gezichten. Vandaag belooft een nog warmere dag te worden. We gaan de bergen in. Hoeronder wat foto's. Meer plaatjes volgen. Hieronder (bovenste foto) een markant object, ontworpen door Gaudi en te vinden aan de Rambla. Onderaan ietsen die door abonneehouders gebruikt worden om van het ene naar het andere metrostation te fietsen (die snap ik niet helemaal want waarom zou je dat doen als er een metro rijdt?). In het midden een van de vele beelden die Barcelona rijk is.
We verblijven in een budget appartement. Klein, oud maar functioneel. Portemonnee's lopen hier bijna vanzelf leeg. Daar moet je niet teveel bij nadenken want je zou er maagklachten aan over houden. Vanaf vandaag zitten we op een Lidl budget en nemen, o zo Nederlands, lunchpaketten mee op onze tocht. Vanavond iets van ontdoooide pizza's. Of zoiets.