Ook ik ben een potentiele moordenaar

Nee, ik heb nooit iemand vermoord en de kans dat het ooit gebeurd is heel klein. Maar niet onmogelijk. Schuilt er in mij een potentiële moordenaar?

Jean Hatzfeld schreef "Seizoen van de machete," een indrukwekkende weergave van interviews met Hutu's die hun Tutsi buren en vrienden zonder blikken of blozen afmaakten. Al jaren vraag ik me af hoe zoiets in vredesnaam mogelijk is. Het is ook zo moeilijk voor te stellen dat iemand van het ene op het andere moment de buren, waar hij/zij tot dan toe een hartelijke en vriendschappelijk relatie mee had, de halsslagader doorsnijdt. Enkel en alleen omdat er "Tutsi" in het paspoort staat.

Het boek helpt me om te begrijpen hoe het toch kan gebeuren, hoe in 100 dagen ongeveer 1 miljoen mensen werden afgeslacht. Daarnaast doe ik de gruwelijke ontdekking dat het mij ook zou kunnen overkomen. Hoe onwaarschijnlijk ook.

Ach het zullen wel primitieve heidenen geweest zijn? Veel van de geïnterviewde moordenaars waren lid van wat wij evangelische kerken noemen en zongen met hun Tutsi buren in het kerkkoor.

Wordt de mens steeds beschaafder? Er zijn er die in de illusie van progressieve beschaving geloven. Maar het is een leugen. We weten onze onbeschaafdheid gewoon beter te verstoppen.

In Rwanda trokken alle geestelijke leiders, hulpverleningsorganisaties en de blauwhelmen weg toen het moorden begon zodat ze het niet hoefden te zien en met het hand op het hart konden zeggen dat ze het 'nicht gewusst haben'.

Een van de moordenaars: "God zweeg en de kerken stonken naar de achtergelaten lijken. Voor godsdienst was in onze acties geen plaats. Voor korte tijd waren we geen gewone christenen meer en moesten we de plichten vergeten die de catechismus ons had geleerd. We moesten in de eerste plaats gehoorzamen aan onze leiders. En daarna, lange tijd daarna, toen de klus geklaard was, moesten we pas aan God gehoorzamen en biechten en boete doen."

Waarom het boek bij "De Slegte" ligt weet ik niet maar het is waarschijnlijk omdat het glitter en glamour gehalte te laag is en het een te onaangename confrontatie met ons eigen hart is.

"Heer, wees mij zondaar genadig."

Een radiobewerking van het boek