De gemeente is niet ontploft en de reacties waren over het algemeen kalm en beheerst. De enkele premilleniumisten en pretribulationisten zullen zich misschien afvragen of ik misschien de Belgische griep heb maar los daarvan viel het mee. Als je bent opgegroeid met het idee dat de brief van Johannes aan de zeven gemeenten in Klein Azie voor zeven tijdsperioden staat en dat alle beelden en symbolen zo letterlijk mogelijk geduid dienen te worden dan is een preek waarin het accent ligt op wat die brief betekende voor de toen levende ontvangers even slikken. En als je ontdekt dat de getalswaarde van talloze woorden en namen op 666 uitkomt, (onder andere Luther, de Paus, Hitler, Bill gates, koffiemolen, lantarenpaal, barokcantate en wereldstad), komt het Darbisme en Hal Lindsey-isme in een wat relatiever perspectief te staan.
Kerken scheuren om dit soort zaken.
Waar dat gebeurt is men wel heel erg de weg kwijt.
Voor de gelegenheid had ik een apocalyptisch gekleurd overhemd aangetrokken (met een subtiel oranje biesje, maar daar moet je niets achter zoeken). Een van mijn vrienden zij me na afloop dat zwart me goed staat. Dat was fijn om te horen.
Christus zal terugkomen en dat vooruitzicht is een geweldige kracht in het leven van de gelovige. Tranen die van de ogen gewist zullen worden. De gerechtigheid van het koninkrijk dat tot in de kleinste details van het samenleven werkelijkheid zal zijn. Onrecht; daar zal geen plaats meer voor zijn.
Vrede en vreugde.
Maranatha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten