Stress

Lees HIER onze meest recente nieuwsbrief

Stress is niet leuk. Gisteren even overwogen om overal mee te kappen en een baan te zoeken met minimale verantwoordelijkheden. Zeven en een half uur werken per dag, 30 vakantiedagen, misschien zelfs een pensioen, eindejaarsuitkering. Maar thuis zijn zou gewoon thuis zijn zijn. En dat lijkt me nu wel aardig.
Soms word ik moe van het eeuwige gebedel. Werken voor OM betekent je eigen inkomen bij elkaar zien te sprokkelen. Vrienden en de kerk hoesten dan samen het bedrag op dat ik de organisatie kost. Technisch werk ik dan voor OM maar feitelijk zijn die vrienden en de twee kerken die ons sponsoren meer mijn werkgever.
Hoe dan ook, je went er nooit echt aan om altijd maar weer de hand op te houden. Gisteren kreeg ik de "kwartaalcijfers". We zitten op 90%.
In de mail enkele "uitdagingen" en "aanmoedigingen" om voor het eind van de zomer die laatste 10% nog even te zien binnenkomen.
Dus heb ik vanmorgen een soort van mopperhoofd. Ik ga weer bedelen.
Hoe deden we dat vroeger, toen we bij OM begonnen?
Wel, we vertrouwden God en we kwamen tekort (Over geld mocht niet worden gepraat).
Nu vertrouwen we God en vragen mensen en komen nog steeds tekort.
Kortom, het went niet echt.

Als je een "gewone" baan hebt, verdien je "je eigen" geld. Althans, dat denk je maar je kunt in ieder geval trots zijn.
Als je een "buitengewone" baan hebt, verdien je "andermans" geld. Althans, dat denk je maar het houdt je in ieder geval klein en nederig.
Ik stop er maar mee.
Het went echt niet.