Binnen een week twee maal twee pagina's in de krant die ik momenteel lees over christelijke verslavingszorg. "Horeb" en "Victory Outreach" worden er uitgelicht en indirect "de Hoop" omdat deze professionele zorginstelling aan beide andere instellingen gelieerd is. Hoewel de krant niet met conclusies komt en vooral insteekt op het stellen van vragen, is de toon enigszins snerend; de plek die men God toekent in het genezingsproces wordt op z'n minst als dubieus afgespiegeld.
God in de verslavingszorg. Mag dat wel? Is het gepast om de levensfilosofie van een organisatie zo duidelijk te profileren?
Gelukkig leven we in een land waarin dat kan en mag. Als iemand het "Christelijk" in verslavingszorg niet zint, zijn er talloze alternatieven die allemaal weer vanuit een andere filosofie opereren. Neutrale verslavingszorg bestaat dan ook niet. Het is onmogelijk om zorg te verlenen vanuit 'niets.'
Goed, je zou nog kunnen zeggen dat een neutralere insteek die van 'de mens' is. Maar dan ben je ook weer snel uitgepraat. Met name nu de privatisering zijn intrede heeft gedaan is de massa die altijd uitging van de de centraliteit van de mens in de zorg een illusie armer. "Professionele" zorg heeft nog maar weinig met de mens te maken en vooral heel erg veel met geld. Waar geld de grondslag is voor de filosofie voelt de ontvangen van zorg zich al snel bekocht.
Het kan zijn dat bepaalde zorginstellingen hun levensfilosofie niet zo nadrukkelijk profileren als instellingen zoals Horeb en Victory Outreach; die filosofie is er altijd. Waar het voor de potentiële cliënt of, bewoner, bij Horeb en Victory Outreach meteen duidelijk is vanuit welke filosofie zorg wordt geboden, moet diezelfde cliënt daar bij 'neutrale' instellingen maar naar gissen. Het zou een teken van professionaliteit zijn als deze instellingen hun potentiële cliënten een document zouden laten zien en ondertekenen waardoor men a) kennis heeft kunnen nemen van het mensbeeld en levensfilosofie van waaruit de instelling handelt en b) kan aangeven geen bezwaar daartegen te maken. De vrijheid en het recht om een behandeling te ondergaan terwijl men dat mensbeeld en die filosofie niet onderschrijft dient daarbij gewaarborgd te zijn. Ik vraag me af of de niet christelijke instellingen eenzelfde transparantie betrachten als hun christelijke evenknieën. Geeft toch te denken.
Veel algemener nog is het achterwege blijven van een levensfilosofie, al dan niet als grondslag om verder te bouwen, terechte kritiek. Alle met name christelijk gefunderdeerde benaderingen van politiek, wetenschap en cultuur worden afgekeurd terwijl er niets voor in de plaats komt. Dat vacuum is mijn inziens de primaire oorzaak van de heersende onvrede en onmacht in onze tijd. De christen heeft een coherente en beproefde levensfilosofie waaruit hij/zij kan leven en redeneren en dat is precies wat wij moeten delen met anderen. Gewoon door de vraag te stellen: 'Wat is de levensfilosofie achter jouw opvattingen dan?'
BeantwoordenVerwijderen