Bevrijding! (I)

Mat. 1:22 “Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, want hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden.”

Stel je voor je bent God. Je hebt de wereld en de mensen ontworpen en geschapen in de verwachting dat die mensen er voor zouden kiezen om jou als schepper te eren en in alles rekening met je te houden; te leven overeenkomstig het door jou bedachte ontwerp. Maar, tot je grote verrassingen keert je eigen schepping zich tegen je en besluit dat ze je niet nodig heeft. Echtscheiding is het gevolg. De schepping is blij van haar maker af te zijn en gaat met frisse moed op pad. Af en toe, vooral in tijden van nood, wordt het instructieboekjes geraadpleegd en pogingen gedaan om weer samen op te trekken. Echter, de schepping blijft steeds weer weglopen ondanks de avances van de schepper aan wie het alles is gelegen om verzoend te worden met zijn schepping.

Na eeuwenlang getob grijpt de schepper in. Geheel tegen de verwachting is grijpt hij niet met geweld in maar in zwakte. Hij komt naar ons toe in een kribbe. Onschuldiger en kwetsbaarder kan het niet. Hij komt als bevrijder! Hoe doet hij dat?

Ten eerste doet hij dat door voor te doen hoe zo’n leven in relatie tot de schepper er uitziet. Door naar Jezus te kijken ontdekken we hoe God het leven heeft bedoeld en het interessante is dat een leven in volkomen afhankelijkheid van God geen watje van Jezus maakt. Integendeel. Als je het leven van Jezus bestudeert zie je dat Hij bijzonder sterk was. Hij had geen last van een minderwaardigheid- of meerderwaardigheidscomplex. Hij had zijn levenswortels diep uitgeslagen in Zijn hemels vader en kon daardoor mens zijn zoals God het bedoelde. Hij liet zich niet opjagen, nam genoegen met het meest noodzakelijke, was altijd op anderen gericht en had zoveel innerlijke vrede dat hij deze nog kon uitdelen ook.

Ten tweede. De Joden leefden in bezet gebied en verwachtten een Messias, die hen zou bevrijden van de Romeinse overheersing. Maar daar leek Jezus niet zo in geïnteresseerd te zijn. Zijn interesse lag in de innerlijke bevrijding van de mens; de losmaking van de ziel die, in plaats van op God aangesloten te zijn, zijn heil zoekt in autonome zelfverwerkelijking. Dat leidt altijd tot vereenzaming, vervreemding en isolatie.

Nu worden wij momenteel niet overheerst door de Romeinen maar er zijn tal van zaken in onze samenleving die ons ongezond kunnen beheersen. In gesprekken van hart tot hart komen we eigenlijk altijd wel tot de erkenning dat we vrijheid tekort komen.

Ik moet denken aan de ontmoeting die Jezus eens had met een man die door demonen bezeten was. Jezus vroeg hem “wat is uw naam.” Eigenlijk een wat vreemde vraag voor iemand die God claimt te zijn. Toch wil Jezus dat de man Hem antwoord geeft. Het antwoord dat Jezus krijgt is een eerlijk antwoord. De man draait er niet omheen en zegt dat hij Legioen heet (want vele geesten waren in hem gevaren). Hij wordt door Jezus bevrijdt. De reactie van de omstanders als ze hem even later gekleed en bij zijn volle verstand bij Jezus zien zitten, is interessant. Ze zijn bang! Waarom? Stel je voor dat Jezus het ook bij mij doet. Dan moet ik eerst mijn naam noemen en weet iedereen dat ik niet zo vrij was als ik pretendeerde te zijn! Een ontmoeting met Jezus zou best wel eens tot bevrijding kunnen leiden! Dat is iets waar dat we enerzijds willen maar tegelijk bang voor kunnen zijn omdat alles wat je dacht te hebben; al je zekerheden dan wegvallen, je nieuwe kleren krijgt en met een ziel die verkleeft met Gods hart het leven anders gaat zien en beleven.