Deze week was de meest blogluwe week sinds ik begon the bloggen in Maart 2007. Gewoon geen zin. In niks. Vandaag weer "up and running". Vanmorgen gepreekt in de Brandy en nu op weg naar Engeland waar ik de komende twee dagen met de afdelingshoofden Personeel en Training werk aan de "Code of Good Practise", ook wel "The Code" genoemd.
Naarmate activiteiten toenemen, gaat mijn energieniveau ook omhoog. Preken is puur adrenaline. Ik dacht een eenvoudige boodschap te hebben over "Alle Mag," maar bleek voor sommigen toch enigszins provocerend te zijn. Als Paulus ingaat op de legitimering van verkeerd gedrag van sommigen in de gemeente onder de noemer "alles is mij toegestaan," heeft hij daar een dikke MAAR achtergezet. Het is waar, maar...
De vrijheid van de gelovige wordt ingezet om God en medemens lief te hebben en te dienen en niet om te zwelgen in het 'zelf.'
Als je God en de ander als uitgangspunt neemt bij het nemen van beslissingen (God wordt verheerlijkt en de ander wordt er door opgebouwd) gaat het 'zelfbrilletje' vanzelf af. De mens draagt van nature een brilletje met spiegels aan de binnenkant. Dat kan lang goed gaan, maar op een gegeven moment loop je helemaal vast. Met jezelf als referentiepunt is drama de uitkomst. Jezus geeft ons een nieuw brilletje. Hij verandert ons hart en helpt ons om scherp te stellen op God en de ander. Dat kijkt al een stuk beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten