Naar aanleiding van mijn open brief aan God stuurde Ruben een linkje naar een uitzending van DWDD waarin Bert D. en Arie B. werden doorgezaagd over 'afvallige Knevel". Knevel zou van zijn geloof zijn gevallen omdat hij niet langer vasthoudt aan een letterlijke zes dagen durende schepping. Dat ene statement wordt vervolgens uitgelegd als zou Knevel niet langer in de Bijbel geloven en nu geloven dat de mens van de apen afstamt en ga zo maar door.
Dorenbos is hevig ontstemd want "Het staat er toch". Ik weet niet wie de uitzending heeft gezien maar bij het kijken overviel me een gevoel van plaatsvervangende schaamte. Bert D. is geen gemakkelijke gesprekspartner. Hij kent geen twijfel en heeft geen vragen. De Bijbel legt alles haarfijn uit dus waarom zouden we moeilijk doen.
Arie B. doet wel moeilijk. "Het staat er!" Maar wat is "het"? Dat 'moeilijk' doen spreekt mij meer aan omdat het uitnodigt tot een gesprek; tot een verkenningstocht. Als een een tocht maakt, haal je de kaart erbij. En als je naar de kaart kijkt ontdek je dat "het" deel uitmaakt van een veel groter verhaal. Dat grotere verhaal geeft "het" betekenis maar zal ook niet op te lossen vragen opleveren. En dat geeft toch net. Als je "het" losmaakt van de context blijft er wienig ruimte voor vragen over.
Overschie staat op de kaart. Maar dat zegt nog niets over Overschie. Alleen maar dat het er is. Stel je voor dat ik mijn gesprekspartners wil wijzen op het bestaan van Overschie. Dan hoef ik alleen maar op de gezaghebbende Falkplankaart van Nederland te wijzen en zeggen: "Kijk maar voor jezelf, het staat er toch". En we geloven. Geloven dat Overschie bestaan. Maar het zegt mijn gesprekpartners helemaal niets. Ze worden niet koud of warm van Overschie. Overschie krijgt pas betekenis tegen de achtergond van Rotterdam en de Rijmond, of in vergelijking met "Zell am See", of zoiets.
Die schepping heeft toch ook alleen maar betekenis tegen de achtergrond van een Scheppende God? En dat grotere verhaal is boeiender want als je dat mist, mis je alles.
15.27 p.s. Wat staat is dat God het initiatief nam. Hij sprak en het was er. God is God dus alles is mogelijk. Zes dagen? Prima. Zes perioden van weet ik veel hoeveel jaar of eeuwen? Hoe dan ook, wat blijft is dat Hij, God, schiep!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenik maak niet helemaal duidelijk uit je blogje op of je het ook prima vindt als iemand wél geloofd dat de wereld in 6 dagen is geschapen.
BeantwoordenVerwijderenvind je dat kortzichtig? of niet belangrijk? of duw ik je met deze stelling in een hoek waar je je niet bevinden wil?
Ik geloof wel in die 6 dagen, maar wat bedoelt de schrijver van Genesis daarmee? Dat weet alleen nog God Zelf en daar moeten we in berusten, vind ik. Want worden we heiliger als we dat precies weten?
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk Jan, dat je er zo ontspannen mee om kunt gaan. Vanmorgen lazen we in het dagboek van Corrie ten Boom (elke dag nieuw): Als een huis in brand staat, en je weet dat er nog mensen in zijn, ga je toch niet eerst schilderijen recht hangen? Ik moest toen denken aan de hele discussie rondom de schepping. Volgens mij zijn veel christenen bezig om de "schilderijen" recht te hangen en wordt de hele grote opdracht hierdoor vergeten: Gaat heen in de hele wereld...
BeantwoordenVerwijderenFijn dat er nog steeds mensen zijn die wel "Dat brandende huis" binnen durven gaan om mensen die anders verloren gaan, tot redding te leiden.
Gods Zegen,
Aartje Tumkaya
Heel duidelijk en ontspannen.
BeantwoordenVerwijderenJe blog staat. Je eerlijkheid en oprechtheid zijn fijn om te lezen, net als al je vragen.