En dan weet ik het niet meer

Achterhalen wie welke boeken heeft geleend; het is een ramp. Leners brengen zelden boeken terug, tenzij dat er nadrukkelijk door de eigenaar om wordt gevraagd. Het afgelopen weekend het ik er twee getraceerd waarvan er een nu weer terug bij Daddy is. Het tweede getraceerde boek zal uiteindelijk via, via weer bij me terugkomen. De lener bevindt zich nogal permanent in het buitenland en moet nu anderen instrueren betreffende de locatie van dat boek. Mocht dat te lang duren, zal ik een nieuw exemplaar moeten kopen omdat ik het nodig heb voor een opdracht.

Een heel leuk en leerzaam boek, "What Type Am I", ben ik ook "kwijt". Dat is jammer want ook dat heb ik nodig en ik zou echt niet meer weten wie het geleend zou kunnen hebben. Mocht iemand de afbeelding onderaan deze blog herkennen in de zin van "he, dat boek heb ik in mijn boekenkast staan, maar het is niet van mij. Ik moet het van iemand hebben geleend", gelieve zich dan met mij in verbinding te stellen.

Ook heb ik weleens de indruk dat de gretige lener niet zo gretig is in het eigenlijke lezen van het boek.
Ik weet wel dat mijn vader boeken uitleende. Niet dat hij zo vreselijk veel boeken had maar op een gegeven moment ging hij door een "Arendsoog" periode. Blijkbaar vonden zijn vrieden dat grappig en over en weer werden titels uitgeleend.
Mijn vader schreef aan de binnezijde van de omslag: "Dit boek heb ik gestolen van Kees den Ouden". Of het werkte weet ik niet.
De oplettende en exact ingestelde lezer begon zich halverwege deze blog al af te vragen waarom de schrijvers dezes het een en ander niet bijhoudt in eens schriftje of zo. De schrijver dezes kan hierbij melden dat een dergelijk overzicht niet werkt omdat het niet consequent gedaan zal worden. Bovendien wordt het woord van de lener gelooft wanneer deze zegt het boek binnen enkele weken te retourneren. Het zijn meestal vrienden, weet je. En die spreken de waarheid.