Zweetpreek

Vandaag zitten zweten op mijn preek voor aanstaande zondag. Ik ben bijna uitgezweet. Nu hoop ik dat de preek landt anders heb ik voor niks zitten zweten.
Af en toe kan ik geen wijs uit de vertaling. Waarom heeft men ervoor gekozen om "met heel je ziel" te vertalen als "van harte". Volgens mij zit er best wel verschil in het hart en de ziel. Waar het hart vaak gekoppeld is aan onze ervaringen (ik voel; ik ervaar in mijn hart) is de ziel vaker de innerlijke kracht. Beide zijn abstracte begrippen en je raakt niet uitgedacht en uitgepraat over de precieze betekenis ervan.
De Grieken zagen de ziel als je ware ik die in het omhulsel van een lichaam zit. De Hebreeers en de christenen, die putten uit het Oude Testament als bron voor hun interpretatie, zien de ziel meer als een levendgemaakt lichaam; de totale persoon zoals deze door de adem Gods tot leven is gewekt. Daarnaast kom je in de bijbel zaken tegen zoals ziel, geest, lichaam, vlees, oude mens, nieuwe mens... Het maakt het er allemaal niet eenvoudiger op.

Vanmiddag gaf mijn lichaam een signaal af: "ik heb slaap nodig". Ik voelde me helemaal verrot en kon m'n ogen niet open houden. Om 15.30 ben ik gaan liggen en sliep binnen 30 seconden. Een uur later werd ik volkomen van de wereld wakker van de bel.
Welke onderdelen sliepen er nu. Volgens mij m'n lichaam. Of mijn ziel? En m'n geest dan?
Hoe dan ook. Ik ben er weer helemaal bij.