Het zit erop en ik ga zo m’n koffer pakken. Niet dat dat zoveel werk is. Twee minuten. Hooguit. Ik wil naar huis. De vlucht heeft vertraging. Ik kan nu al zien dat KL691 te laat vertrok uit Amsterdam waardoor KL692 ook later uit Toronto vertrekt.
Cape Breton zit erop en we hebben de data voor volgend jaar al in onze agenda’s gezet. God heeft zichtbaar, tastbaar in vele levens gewerkt en ik ben een dankbaar mens.
Terugkeren in Port Colborne voelde een beetje als thuiskomen. M’n “eigen” bed. Ik lag om 20.55 en heb in een ruk geslapen tot 03.45. Wauw. Gelezen tot 06.00; hardloopschoenen ondergebonden en een lekker stuk hardgelopen. Wat een genot is dat. Het is hier milder dan in Cape Breton en de herfst hang nog in de lucht. Alleen was het nog wel heel erg donker. Gelukkig geen hondenpoep onder m’n schoenen aangetroffen.
Tijdens het lopen ben ik een ideetje gaan uitwerken. Als mensen hun Bijbel lezen zijn ze voor het begrijpen van wat ze lezen overgeleverd aan hun eigen referentiekader, ideeën , overtuigingen, cultuur, taal, vooroordelen en ga zo maar door. Mensen die willen begrijpen wat ze lezen grijpen al snel naar hulpmiddelen die hen zouden moeten helpen. Mijn probleem met die hulpmiddelen is dat ze vaak al heel snel antwoorden en interpretaties aandragen die we dan overnemen.
We lezen onze Bijbels door een multifocale en multicoloured bril. Ons begrip is dan ook vaak niet meer en minder dan het begrip van anderen.
De Bijbel is voor de gewone man maar in werkelijkheid denkt de gewone man niet meer na over de gewone betekenis die vaak voor het oprapen ligt.
Stel je nu eens voor dat ik een boek schrijf en in dat boek staat bijna niets maar is vooral bedoeld om mensen zelf het gewone te laten ontdekken.
Voorbeeld.
Zalig de armen van Geest, want hunner is het Koninkrijk der hemelen (Mat. 5:3). In plaats van dat ik nu uit ga leggen wat ik denk dat het betekent krijgt de lezer de opdracht om het zelf uit te pluizen. Een week later om je dan bij elkaar om aantekeningen te vergelijken.
Wat zijn armen van geest? Betekent dit dat er ook rijken van geest waren? Zo ja, wie zijn dat dan? Betekent deze uitspraak automatisch ook het omgekeerde; de rijken van geest zijn niet zalig en zullen het koninkrijk niet ingaan?
Wat is dat koninkrijk der hemelen? Waar is het? Hoe groot is het? Kan ik alleen binnengaan als ik arm van geest ben (en wat is dat dan en hoe word ik het).
Tegen wie zij Jezus dit en wat zou het voor heb betekend hebben. Wat kan ik er mee in mijn eigen leven?
Je ziet het, een wek zal niet genoeg zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het zou moeten werken. Toch maar eens serieus over nadenken. Misschien dat ik een nieuwe kring in het leven kan roepen die dit avontuur aan wil gaan. Ik denk dat het de meest effectieve manier is om te leren.
Goed, eerst maar eens naar huis.
Cape Breton zit erop en we hebben de data voor volgend jaar al in onze agenda’s gezet. God heeft zichtbaar, tastbaar in vele levens gewerkt en ik ben een dankbaar mens.
Terugkeren in Port Colborne voelde een beetje als thuiskomen. M’n “eigen” bed. Ik lag om 20.55 en heb in een ruk geslapen tot 03.45. Wauw. Gelezen tot 06.00; hardloopschoenen ondergebonden en een lekker stuk hardgelopen. Wat een genot is dat. Het is hier milder dan in Cape Breton en de herfst hang nog in de lucht. Alleen was het nog wel heel erg donker. Gelukkig geen hondenpoep onder m’n schoenen aangetroffen.
Tijdens het lopen ben ik een ideetje gaan uitwerken. Als mensen hun Bijbel lezen zijn ze voor het begrijpen van wat ze lezen overgeleverd aan hun eigen referentiekader, ideeën , overtuigingen, cultuur, taal, vooroordelen en ga zo maar door. Mensen die willen begrijpen wat ze lezen grijpen al snel naar hulpmiddelen die hen zouden moeten helpen. Mijn probleem met die hulpmiddelen is dat ze vaak al heel snel antwoorden en interpretaties aandragen die we dan overnemen.We lezen onze Bijbels door een multifocale en multicoloured bril. Ons begrip is dan ook vaak niet meer en minder dan het begrip van anderen.
De Bijbel is voor de gewone man maar in werkelijkheid denkt de gewone man niet meer na over de gewone betekenis die vaak voor het oprapen ligt.
Stel je nu eens voor dat ik een boek schrijf en in dat boek staat bijna niets maar is vooral bedoeld om mensen zelf het gewone te laten ontdekken.
Voorbeeld.
Zalig de armen van Geest, want hunner is het Koninkrijk der hemelen (Mat. 5:3). In plaats van dat ik nu uit ga leggen wat ik denk dat het betekent krijgt de lezer de opdracht om het zelf uit te pluizen. Een week later om je dan bij elkaar om aantekeningen te vergelijken.
Wat zijn armen van geest? Betekent dit dat er ook rijken van geest waren? Zo ja, wie zijn dat dan? Betekent deze uitspraak automatisch ook het omgekeerde; de rijken van geest zijn niet zalig en zullen het koninkrijk niet ingaan?
Wat is dat koninkrijk der hemelen? Waar is het? Hoe groot is het? Kan ik alleen binnengaan als ik arm van geest ben (en wat is dat dan en hoe word ik het).
Tegen wie zij Jezus dit en wat zou het voor heb betekend hebben. Wat kan ik er mee in mijn eigen leven?
Je ziet het, een wek zal niet genoeg zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het zou moeten werken. Toch maar eens serieus over nadenken. Misschien dat ik een nieuwe kring in het leven kan roepen die dit avontuur aan wil gaan. Ik denk dat het de meest effectieve manier is om te leren.
Goed, eerst maar eens naar huis.
Een traditionele voorstelling van de setting waarin Jezus de Zaligsprekingen onderwees. Hoe je het ook bekijkt, we nemen dit soort beelden gemakkelijk over.
geen slecht idee ansich
BeantwoordenVerwijderen