De migraine gisteren heeft een behoorlijke aanslag op m'n reserves gedaan. Vannacht bijna tien uur geslapen. Dat gebeurt bijna nooit. De reacties op Life Direction waren bemoedigend. Het is zo'n voorrecht om de Bijbel tot leven te zien komen in het leven van mensen. De bijbel is echt geen saai boek, het bruist van het leven maar het lijkt erop dat we elkaars hulp nodig hebben om het leven erin te ontdekken, of elkaar er op te wijzen. Het is Gods methode. Hij geeft ons Zijn woord en Hij geeft ons elkaar. Samen gaan we dan de lengte, breedte, diepte en hoogte peilen. Ik zie mezelf als iemand die mensen aan de hand meeneemt op die verkenningstocht. Ik wil mensen graag het land laten zien waar we naar op weg zijn en de voldoening is groot wanneer mensen aan het eind van het seminar daarvan getuigen.
Vanmorgen spreek ik in een plaatselijke kerk waar ik wel vaker spreek. Het bemoedigende aan deze kerk is dat ze passie en visie hebben voor het bereiken van het die aan de rand van de samenleving wonen en leven. Nog bemoedigender is dat et niet bij passie en visie blijft; ze doen het ook en hun inspanningen leiden tot resultaat.
De rest van de dag is vrij en ik zie er naar uit om verder uit te rusten en m'n hoofd wat tijd geef om te herstellen. God is goed.
O ja, toen ik gisteren mijn sessies deed, viel het niemand op dat ik migraine had. Ook ervaarde ik tijdens de sessies bijzonder veel genade; ik wist wat ik deed, werd niet door de stof ingehaald en kon zowaar een helder verhaal neerzetten. Genade of Adrenaline? Waarschijnlijk een mix van beiden. Bidders, bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten