Bestemming

Lees hier onze nieuwsbrief.

Wat is mijn bestemming? Leuk thema voor morgen in Papendrecht. De opdracht is om hierover wat verdenkingen uit te spreken. Bestemming heeft een 'hier en nu' en een 'toekomst' component.

Maakt het iets uit voor mijn leven hier en nu als ik een duidelijk zicht heb op mijn uiteindelijke bestemming?

In interviews met schrijvers van boeken en filmregisseurs kom je twee benaderingen tegen. De eerste is dat er een idee is voor een verhaallijn maar het eind nog niet vaststaat. Dat geeft waarschijnlijk wat meer speelruimte omdat de schrijver/regisseur nog verschillende kanten op kan.

Vaker komt het voor dat de schrijver/regisseur al een duidelijk beeld heeft van hoe het boek of de film afloopt. Die afloop maakt de koers er naartoe wel wat beperkter omdat alle onderdelen direct of indirect naar dat einde toewijzen, hetgeen niet betekent dat er niet voldoende ruimte is voor mysterie en vragen.

De afloop weten heeft iets definitiefs en dat kan zowel opbeurend of positief duwend werken alsook de hele zaak naar beneden trekken. "Mevrouw, u heeft nog maximaal drie maanden te leven," doet iets anders met je dan "mevrouw, uw oudtante heeft haar vermogen van dertig miljoen euro aan u nagelaten. Het geld is over drie maanden beschikbaar."

Het eind van het verhaal is in ons leven in zeer grote mate bepalend voor houdingen, gevoelens en acties/reacties.

Tegelijk is de reactie van ieder individu op eenzelfde mededeling uniek.

In de Bijbel lezen we het e.e.a. over bestemming. Een van de mooiste hoofdstukken Romeinen 6 waarin Paulus schrijft over bestemming.

Hij beschrijft een nog sinister scenario waarin alle mensen vijanden van God zijn en die vijandschap heeft een onherroepelijk gevolg van het eind van de film. Nu los van God, straks los van God: de heerlijkheid van God staat diametraal tegenover de zondigheid van de mens. Die tegenstelling wordt niet vanzelf opgeheven.

Je denkt dan dat het het eind van de film is maar...

En dat is meteen de crux. Paulus gebruikt het woordje 'maar!' (Rom. 6:22). Misschien dat het woord 'crux' wel hier zijn oorsprong vindt. Crux betekent namelijk kruis.

Maar... Door het werk van Christus zijn we vrijgemaakt van de zonde en daardoor krijgt de film een onverwachte wending. De bestemming verandert. Het eindigt nu in eeuwig leven!

Die bestemming heeft meteen gevolgen voor de verhaallijn en de houding van de acteur die nu richting goede afloop acteert. Een vaststaande goede afloop gaat de plot bewerken. Paulus gebruikt een woord dat die plot kernachtig samenvat: heiliging is het direct gevolg van de nu nieuwe en goede afloop.

Daar waar een leven niet verandert als gevolg van de wetenschap dat er iets heel mooist staat te gebeuren heeft dat leven 1) geen oog voor dat nieuwe einde, 2) geen oog voor de gevolgen ervan voor het hier en nu en/of 3) geen idee hoe je een boek schrijft of een film maakt.

Het zicht op onze bestemming in de toekomst staat in onlosmakelijke verband met onze bestemming in het hier en nu. Daar waar dat verband op een of andere mysterieuze wijze ontbreekt, zit er een draadje los en moet er gesoldeerd worden.

Daar wou ik het morgen over hebben en als gevolg daarvan schrijf ik vandaag dit hersenspinsel.