Antwoord: Het gebruik van de term "diepgang."
Onder de in een eerdere blog genoemde preekergernissen treffen we "gebrek aan diepgang" aan. In de korte toelichting bij deze ergernis wordt vermeld dat diepgang subjectief is. In het geval van preek en wijn (*) zal dat zo zijn. Bij een schip kun je diepgang echter objectief meten. Een preek kan als diep worden ervaren als bij de ontvanger de bodem van de ziel wordt geroerd terwijl de preek, objectief theologische geanalyseerd, nauwelijks ontworpen was om diep te gaan. Een kort zinnetje zoals bijvoorbeeld "God houdt van je" zal door de ene gelovige als cliché worden ervaren terwijl dezelfde zin het leven van degene die naast de van verveling gapende kerkganger zit volkomen op de kop kan zetten.
Vinologen en gelovigen lenen de term "diepgang" van het varende volk. De diepgang van een schip is, bij gelijkblijvende lading, constant. Een leeg schip heeft minder diepgang dan een afgeladen schip en de diepte van het water bepaalt of het schip ergens wel of niet kan varen. Als het schip de preek is dan is het hart van de toehoorder het water, of om in maritieme termen te blijven, de watergang.
Een van de eerste christelijke boeken die ik las was "het normale christelijke leven" van Watchman Nee. Ik vond het een saai en simpel boekje. Die termen gebruikte ik om te verdoezelen dat ik geen idee had waar de beste man het over had. De boodschap kwam geen millimeter vooruit. Pas jaren later, nadat er iets van wat op een watergang leek in mijn leven was ontstaan, was er de nodige diepte die het schip nodig had om te varen en had ik wat aan het boek.
Predikers hebben de verantwoordelijkheid om diepe schepen te bouwen en, door te spelen met de lading, de diepgang af te stemmen op de ontvangers.
Ontvangers hebben de verantwoordelijkheid om, middels structureel baggerwerk, te zorgen voor een gezonde waterweg. Dat baggeren wordt door anderen gedaan. Er zijn baggerschepen die de watergang bewust uitdiepen. Er is de stroming die, wanneer deze sterk genoeg is, voor een verdieping kan zorgen. Daar hoef je niet veel voor te doen. Dat regelt het leven met al haar ongeplande, ongewenste en onverwachte grilligheid zelf wel.
De prediker gebruikt de Bijbel, Gods Woord, als instrument. Als de prediker het over vuur heeft, terwijl mijn dorstige ziel zich wil laven aan melk en honing dan kan de preek wel twintig meter diep zijn maar mij raakt het op dat moment niet.
Maar een beetje water verdraagt dat wel!
Gods woord is (onder andere):
een lamp voor mijn voet
zoeter dan honing
overvloeiende van melk en honing
honing dat de ogen verlicht...
kostbaarder dan goud
goudzoeken
als regen en sneeuw
als zaad
als vuur
als een hamer
als melk
als een zwaard
als reinigend water
(*) Een wijn heeft diepgang als hij veel schakeringen heeft in geur en smaak
Geen opmerkingen:
Een reactie posten