Ik ben christen dus ik conspireer

Het wereldbeeld van veel christenen is niet echt optimistisch te noemen: het is heel erg met de wereld en het wordt nog erger voordat het echt super erg wordt. Maar voordat het super erg wordt, zal de echte christen van de aarde worden weggerukt en naar een veilige plaats worden getransporteerd. Als die operatie geslaagd is breekt echt de pleuris uit en zal de aarde voor de niet christenen, de lauwe christen en de nepchristen zeven jaar lang een niet al te beste plek zijn om te moeten leven. Maar niet getreurd, na die zeven jaar breekt een periode van 1000 jaar vrede aan waarbij Jezus zal regeren met assistentie van 144 duizend mederegeerders. Uiteindelijk loopt het allemaal niet zo goed af met de aarde en wordt deze vernietigd om plaats te maken voor een nieuwe hemel en een nieuw aarde. O ja, tijdens die 1000 jaar zal de boze (a.k.a de duivel, satan, antichrist) gevangengezet worden zodat hij niet langer de mens tot zonde kan verleiden. Tot aan zijn gevangenneming gaat hij echter rond als een briesende leeuw of ook wel als een wolf in schaapskleren met als doel Gods plannen te dwarsbomen, trouwe gelovigen pootje te haken en de wereldmacht te grijpen. Alle niet echte christenen bevinden zich in het web van de leugen en laten zich als makke schapen inpalmen en verleiden, vaak zonder het zelf in de gaten te hebben.

Dit wereldbeeld is ook een verklaring waarom veel van de, zichzelf als ware christen beschouwende, gelovigen gevoelig zijn voor complottheorieën, deze soms hartstochtelijk omarmen en er zelfs huis-aan-huis blaadjes over uitgeven om de boel te waarschuwen. Het complot is namelijk al eeuwen gaande (feitelijk al sinds de zondeval) en er wordt de mensheid geen rust gegund. De huidige theorieën, aannames, veronderstelling en vanzelfsprekendheden aangaande de heersende pandemie en de aanpak ervan bevestigen slechts wat men al lang wist: een strategie van de satan om middels pizzarestaurants en pedofielen(groepen) de wereldheerschappij te grijpen. Alle niet christenen spelen daarbij de rol als achteloze pionnen in dit duivelse schaakspel. 

Disclaimer voordat ik beschuldigd word van generalisaties: natuurlijk kun je niet alle christenen over een kam scheren en er bestaan tal van variaties binnen de grote lijnen van dit wereldbeeld, andere op de Bijbel gefundeerde wereldbeelden en een scala aan eindscenario's.

Waarom deze "routekaarten naar het einde" zo populair zijn heeft denk ik te maken met de wens van de gelovige bijbellezer dat wat er in de Bijbel geschreven staat hier, nu en met name, in de sterk verindualiseerde westerse geloofsbeleving, relevant moet zijn en toegepast moet kunnen worden voor en op het leven nu; het Grote Verhaal van God moet worden vertaald naar de vierkante millimeter van vandaag.

Een belangrijke rol bij het duiden van het heden en de toekomst speelt de mate van besef en kennis van het verleden. Dat besef kan actuele ontwikkelingen in een noodzakelijke en objectievere context plaatsen. Maar daar lijken we niet zo goed in te zijn. Dat duiders in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw er behoorlijk naast zaten en generaties christenen hebben opgezadeld met een karikaturistisch scenario voor de zogenoemde eindtijd, heeft slechts weinigen tot één of meer kritische noten aangespoord. Het gevolg is dat er ieder decennium wel een nieuwe Hal Lindsay* of Rene Pache* opstaat en alle ruimte krijgt of deze middels sociale media zelf creëert. En ze komen er nog mee weg ook (ook de ongeveer of excate datumnoemers). Hal Lindsey is nog altijd populair. Mijn verwachting is dan ook dat huidige duiders van de tijd waarin we leven en de richting die de wereld opgaat later, als blijkt dat ze er naast zaten, gewoon door kunnen gaan en de imagoschade niet meer dan een boertje zal zijn. Christenen hebben namelijk altijd gelijk. Ook als het anders loopt. De christen is een spindokter pur sang. Als het anders loopt dan voorspeld zal dat uiteraard zijn "omdat de vele gebeden de boze hebben tegengehouden." In het Oude Testament zouden we er een tasje stenen op mogen gooien maar tegenwoordig is elke profetie niet meer dan een mening. en stenen gooien onbeschaafd.

Geschiedenis verschuift naar de achtergrond, of verdwijnt zelfs helemaal, wanneer eigen lijf en leden op het spel staan; een natuurlijke, primaire en volkomen begrijpelijke reactie. Maar als het dan weer rustig is, pak dan het geschiedenisboekje er nog eens bij. Samen met het besef dat het geschetste wereldbeeld, in de bijbels historische interpretatie-oefeningen, vrij recent is - zo'n 200 jaar geleden kwam dit Zoeklicht*-achtige beeld pas uit de luiers - nodigt dat wellicht uit tot reflectie over hoe we dat mysterieuze verhaal van God lezen en wie ons heeft verteld over hoe we dat verhaal wel of niet behoren te lezen. We zijn echt meer geconditioneerd dan we vaak zelf in de gaten hebben of willen erkennen. Er zijn er zelfs die deze conditionering als een geschenk uit de hemel ontvangen. Tja, het kan verkeren. 

*
Rene Paché, de komende Christus (1977)
Hal Lindsey, de planeet die aarde heette (1970)
Zoeklicht: een tijdschrift met nadruk op de eindtijd.