De zee is te diep, de hemel te hoog.
Zwemmen kan ik niet, en vliegen evenmin;
Ik moet hier blijven.
Hier moet ik blijven.
Hier waar ik weet hoe ik weten kan
en waar ik weet wat ik weten kan.
Jezus verschijnt dan nogmaals en nodigt Thomas uit om te zien en te voelen. De plotselinge, bijna duizelingwekkende mogelijkheid dringt tot hem door:
De zee spleet. Farao's legerscharen -
wanhoop, twijfel, angst en trots -
beklemmen niet langer. We moeten
oversteken naar de overkant.
De hemel buigt. Met verwonde handen
Onze verbannen God, onze Heer van schaamte
Voor ons, levend, ademend, staat Hij;
Het woord is vlakbij, en roept onze naam.
Nieuw weten voor het twijfelend verstand,
Nieuw zien dat blinden het licht weer geeft
Nieuw vertrouwen door schromenden gevonden
Nieuwe hoop door wat geloof nu weet.
Met dit nieuw verworven inzicht haalt Thomas diep adem en verbindt geschiedenis en geloof in zijn Mijn Heer en mijn God.
Tom Wright's parabolische verhaal (in Easter Oratorio) over hoe de apostel Thomas zijn gebruikelijk manier van begrijpen ontstijgt en tot een hoger en rijker weten groeit.
Tom Wright over de betekenis van de Opstanding (Engels, 5 minuten)
Tom Wright, Surpised by Hope. London, Society for promoting Christian knowledge, 2007, 81-2
Foto: (Jan den Ouden, 2016) Vermeende begraafplaats van Jezus in Jeruzalem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten