De zegen van gezondheid

Gezond van lijf en leden zijn is een bijzonder voorrecht. Toen ik vanmorgen vroeg onder een deken van mist waar de zon doorheen probeerde te prikken door het Zestienhovense park aan het hardlopen was, kon ik God oprecht danken voor de zegen van een gezond lijf. Hoewel het kraakbeen in m'n rechterknie van zich liet horen en ik m'n snelheid daarop aan moest passen, was dat zo'n beetje het enige dat niet helemaal deugde. Danken voor wat ik vandaag heb is belangrijk voor me geworden. Gezondheid en geluk kun je namelijk niet plannen en wat er vandaag is, kan plotseling veranderen. De kunst van het leven is volgens mij dat we, ongeacht de omstandigheden, de nabijheid van God ervaren. God ontmoeten en beleven in de frisse ochtendlucht, in de rolstoel, op een moeilijke werkplek, in een moeizaam huwelijk, in verlies en verraad; de intensiteit van zo'n beleving mag niet door de omstandigheden worden bepaald maar door vallen en opstaan, door rebellie en aanvaarding in die omstandigheden worden beleefd. En dat is een proces. De een fietst wat makkelijker door zo'n proces heen, terwijl anderen daar langer mee worstelen. "Immanuel, 'God met ons,'" is en blijft het grootste wonder van de genade die God ons geeft in Christus.

Vandaag de puntjes op de i zetten voor de Mentoring Clinic in Turkije die maandag begint. Samen met een collega vertrek ik morgen naar Istanbul en leiden we een groep van twintig mannen en vrouwen door vijf intensieve dagen van leren, ontdekken, interactie en oefenen met als doel dat de deelnemers na vijf dagen beter toegerust zijn om effectief anderen bij te staan in hun levensreis en persoonlijke ontwikkeling.