Clinic, dag 5, naar huis

De oproep voor gebed klinkt over de stad en langzaam wordt het licht. Blijf ik liggen en gun ik mezelf "een sabbat" of wordt het voor een laatste keer langs de Bosporus hardlopen. De discipline wint het van de luiheid en ik hijs mezelf in m'n hardloopoutfit. Zoiets leidt nooit tot spijtgevoelens. Blijven liggen wel.

Er staat een flinke bries en de frisse zeelucht, hoewel regelmatig afgewisseld met wufts die uit de richting van de "sewege plant" komen, doet met goed. Ik ga de kortstondige routine missen.

Gisterenavond de "eating out" met de hele groep, integraal onderdeel van de clinic. Hoge verwachtingen blijken overtroffen en kritische reserves gesmolten. Vanmorgen de "test: in duo's gaan ze het geleerde in praktijk brengen. Daarna evalueren en op weg naar huis. Het is goed geweest. Turkije, tot ziens!